...Mustn't...

Κεφάλαιο 28

" Ακόμα δεν έχω καταλάβει που πάμε " είπα για εκατοστή φορά.. 

" Πωω πάντα τόσο πολύ μιλάει?? " είπε ενοχλημένος ο Paul.

" Αν δεν θες μη με ακούς " είπε απότομα και με κοίταξε άγρια.

" Δεν μπορώ η φωνή σου είναι παντού " είπε νευριασμένος πλέον και χαμογέλασα.

" Απόλαυσέ την όσο είναι νωρίς. Στην Κόλαση δεν θα με ακούς "  είπα άγρια και φυσικά δεν μίλησε.

" Άγρια η τύπισσα " είπε χαχανίζοντας ο William και του χαμογέλασα.

" Όχι για σένα " είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

" Μη το κάνεις αυτό " ψιθύρισε ο Tom και μου κατέβασε τα χέρια.

" Γιατί?? " ρώτησα μπερδεμένη.

" Δεν θες να ξέρεις " είπε και αναστέναξα.

" Εγώ ξέρω ότι όσο περισσότερο φωνάζει μια γυναίκα τα βράδια, τόσο λιγότερο γκρινιάζει την ημέρα. Μάλλον η Clara δεν φωνάζει αρκετά τα βράδια " είπε ο Jack και άνοιξε το στόμα μου από έκπληξη.

" Σε λίγο καιρό θα φωνάζει " είπε ο Tony και μου έκλεισε πονηρά το μάτι. Αμέσως έριξα μία αγκωνιά στον Tom.

" Άουτς " φώναξε και τον κοίταξα άγρια.

" Κάνε κάτι αλλιώς φεύγω.. Ωραία παρέα βρε.. Να την χαίρεσαι " είπα και αναστέναξα ενοχλημένη.

" Παιδιά κόφτε το.. " είπε ο Tom και με κοίταξε.

" Έλα μη τους θυμώνεις. Κατά βάθος είναι καλοί " είπε και στριφογύρισα τα μάτια μου.

" Κατά πολύ βάθος. Και που στο διάολο πάμε επιτέλους " φώναξα δυνατά και όλοι με κοίταξαν με γουρλωμένα τα μάτια.

" Φτάσαμε γκρινιάρα " είπε ο Ryan με ένα χαμόγελο και βρεθήκαμε μπροστά από ένα παλιό κτήριο. Μπήκαμε μέσα και παρόλο το φως της ημέρα, ήταν σκοτεινά. 

Περπατούσα και τσουπ.. Ααα γεια μικρή χαριτωμένη, αηδιαστική κατσαριδούλα..

:)

.

.

.

.

.

.

.

.

ΤΙΙΙΙ??? ΚΑΤΣΑΡΙΔΑΑΑΑΑ!!!!!! 

" Ααααα " ούρλιαξα και χατζώθηκα πάνω στον Tom. 

" Τι έγινε πάλι γκρινιάρα?? " ρώτησε ο Ryan και ξεκόλλησα γρήγορα πάνω από τον Tom. Θεέ μου τι έκανα.