2 μήνες μετά
Σήμερα μπήκε ο Οκτώβρης. Έφυγε πλέον για τα καλά το Καλοκαίρι. Πολλές βροχές και πολύ κρύο εδώ στο Λονδίνο. Τα συνηθισμένα. Τρίτη λυκείου εγώ! Δύσκολη χρονιά!
Σήμερα ήταν Σάββατο! Είχα ξυπνήσει από πρωί και κοιτούσα το άλμπουμ από φωτογραφίες που είχα φτιάξει.
Θα του το έδινα μόλις έφευγε...
Αναστέναξα!
Η σκέψη ότι θα φύγει για Γερμανία δεν είναι τόσο ευχάριστη.
Θα κάνω να τον δω, ούτε κι εγώ ξέρω πόσο καιρό.
Όλο αυτό τον καιρό το παίζαμε χωρισμένοι. Αλλά πολλά βράδια φεύγαμε κρυφά και κάναμε τις δικές μας τρέλες.
Μόλις άνοιξαν τα σχολεία ξανά βρέθηκα με την Anna!
Δυστυχώς είχαμε χαθεί. Λάθος! Είχα χαθεί. Όσο μπορούσα τις είπα τι έγινε όλο το καλοκαίρι.
Με λυπήθηκε! Λογικό!
Πολλά πράγματα δεν έπρεπε να είχαν γίνει.
Γι'αυτό φταίω εγώ αλλά και ο Tom.
Μία από αυτές τις μέρες που πέρασαν έστειλα μήνυμα και τον Oliver!
Ο γλυκός μου, πίστευα θα είχε θυμώσει που δεν είχα επικοινωνήσει καθόλου μαζί του.
Τα λόγια του ήταν τόσο ωραία που με έκανα να χαμογελάσω.
" Μικρή μου έλειψες! Χάθηκες αλλά δεν πειράζει. Ξέρω πάνω-κάτω τι τραβάς. Όλα καλά με εμένα. Θα ήθελα μία μέρα να βρεθούμε και να μιλήσουμε. Έχω να σου πω νέα. Κι εσύ να φανταστώ. Ότι και να έχει γίνει μη σε παίρνει από κάτω. Ο καιρός έχει γυρίσματα! "
Πήρα τον κόκκινο μαρκαδόρο και άρχισα να γράφω.
C&T
Δικό σου!
Χαμογέλασα! Ήταν έτοιμο. Είχα βάλει όλες μα όλες τις φωτογραφίες που έχουμε βγάλει όλο αυτό τον καιρό.
Άρχισα να βλέπω ξανά κάθε μία.
ESTÁS LEYENDO
...Mustn't...
Novela Juvenil...Δεν έπρεπε είπαν... ...Αλλά, από πότε ακολουθούμε πάντα τους κανόνες?...