...Mustn't...

Κεφάλαιο 32

Βρέχει. 

Και ο καιρός κόντρα πάει, λένε πολλοί. 

Εμένα μου αρέσει, αγαπώ τη βροχή. Είναι σαν να καθαρίζει τη βρωμιά, σαν να ηρεμεί, να ξεσπάει ο ουρανός από όλα αυτά που βλέπει, που ακούει, που ζει, που αναπνέει. Είναι σαν να κάνει ένα διάλειμμα για να αρχίσει και πάλι να μαζεύει δυνάμεις.

Μελαγχολώ και ηρεμώ μαζί με τη βροχή. Μου αρέσει να είμαι σπίτι, να τη χαζεύω από το παράθυρο με ένα ζεστό καφέ στο χέρι.Θέλω να γεμίσω την κάθε σταγόνα με λόγια και μία, μία να τις στείλω σε ανθρώπους που αγαπώ, που μου λείπουν, σε άλλους που στεναχώρησα, σε άλλους που με πλήγωσαν, σε αυτούς που είναι στη ζωή μου και σε αυτούς που δεν είναι. Σε όλους θέλω να τη στείλω. Καμία εξαίρεση δεν θέλω να κάνω. Μία για τον καθένα.

Να βραχούν όλοι με τη σταγόνα και να μείνει επάνω τους, μέσα τους ότι θέλω από την ψυχή μου να τους πω. Όσα δεν έχω πει ή όσα έχω πει και δεν τα έχει ακούσει κανείς.Και μετά θέλω, ντυμένη απλά, να βγω στη μέση του δρόμου, χωρίς ομπρέλα, να βραχώ. Να μείνω ώρα κάτω από τη βροχή και σαν να μην έχω δύναμη ούτε για ένα βήμα να υποστώ την κάθε σταγόνα επάνω μου. Κάθε σταγόνα που θα μοιάζει με δάκρυ. Και να αρχίσω να κλαίω. Και παρότι θα κλαίω, θα είμαι χαρούμενη γιατί τα δάκρυά μου δεν θα ξεχωρίζουν από τις σταγόνες τις βροχές και δεν θα καταλάβει κανείς ότι κλαίω. Αυτή τη φορά λοιπόν θα σωθεί η αξιοπρέπειά μου. Δεν ξέρω τι θέλω για μετά. Αν θέλω ένα ζεστό τζάκι να ζεσταθώ, αν θέλω να αρχίσω να τρέχω στους δρόμους και να εξαφανιστώ, αν θέλω να μείνω εκεί για πάντα. Θα μου κάνω τη χάρη για μία φορά να μην σκεφτώ τίποτα για το μετά.

Αλλά δεν νομίζω να τα καταφέρω. Πάντα θέλω να σκέφτομαι το μετά. Με προκαλεί. 

Και τώρα εδώ... 

Καθόμουν στον κάθισμα του συνοδηγού. Πρώτη φορά τον έβλεπα να οδηγάει. Και είναι πραγματικά τόσο όμορφος. 

Βασικά λάθος.. 

Όχι, δεν είναι τόσο όμορφος.
Η σιγουριά και η ασφάλεια που νιώθω όταν είναι διπλά μου όμως με ξεπερνάει.
Όταν είναι γύρω μου νιώθω πιο ζωντανή.
Όταν με ακουμπάει όλα τα κύτταρα μου "ξυπνάνε".
Νιώθω υπέροχα.
Αλήθεια.
Οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι αυτοί που κάνουν τους άλλους να νιώθουν όμορφοι...

" Όλα καλά? " η φωνή του με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

" Ναι... " είπα σιγανά και μου έριξε μία λοξή ματιά.