...Mustn't...

Κεφάλαιο 39

Οι μέρες πέρασαν σχετικά γρήγορα αλλά εξίσου όμορφα. Σήμερα Παρασκευή. Πρωί.. Συγκεκριμένα 10 το πρωί. 

Το ζευγάρι έχει χωριστεί.
Ο μπαμπάς μου σε ένα ξενοδοχείο στο οποίο θα παμε κι εγώ με την Victoria και τα παιδιά αύριο πρωί. Η Lisa με τα παιδιά της εδώ στο σπίτι.

Εγώ με την Lousi είμαστε στο δωμάτιο μου. 

" Πως τα πάει ο Tom με τα αγόρια?? " με ρώτησε η Lousi.

" Καλά νομίζω. Με τον Luis όχι ιδιαίτερα. " είπα και με κοίταξε περίεργα.

" Γιατί αυτό?? " με ρώτησε και ξερόβηξα.

" Την τελευταία φορά που είχαν συναντηθεί είχαν παίξει.... χεχεχε κοίτα να δεις... είχαν παίξει ξύλο " είπα αμήχανα και γούρλωσεε τα μάτια της.

" Τι? Γιατί? " με ρώτησε και βολεύτηκα καλύτερα πάνω στο κρεβάτι.

" Τώρα μεγάλη ιστορία " είπα εγώ και με κοίταξε άγρια.

" Clara λ- " πήγε να πει αλλά ο χτύπος της πόρτα την διέκοψε.

" Μπες " είπα και η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Hugo.

" Τι κάνετε εδώ μικρές κουτσομπόλες? " ρώτησε ο Hugo μόλις μας είδε και ξάπλωσε απότομα στο κρεβάτι. 

Πήγα να πέσω αλλά μη το κάνουμε θέμα.

" Όχι και κουτσομπόλες " είπε η Lousi και γέλασε.

" Ποιον θάβετε? " ρώτησε και στριφογύρισα τα διαμαντένια μάτια μου.

Καλά μη με κοιτάτε έτσι. Ξέρω ότι δεν έχω τόσο όμορφα μάτια, μη χτυπάτε την πληγή, πονάει.

" Εσένα! " είπα και έβαλε το χέρι του στην καρδιά του.

" Πλήγωσες τα συναισθήματά μου μικρό βλαμμένο τέρας " είπε και γέλασα.

" Οοο συγνώμη Hugo. " είπα και χαμογέλασε.

" Δεχτή " είπε και η Lousi του πέταξε ένα μαξιλάρι.

" Γιατί ήρθες εδώ ρε σκουλήκι? " τον ρώτησε η Lousi πιάνοντας τον από τα μαλλιά.

" Θέλετε να φύγω?? " ρώτησε και ένα μία γκριμάτσα έτοιμος να κλάψει.

" Ναι " είπε η Lousi και τον άφησε.

" Καλά φεύγω. Και δεν θα σας πω τι έμαθα από τον Tom " είπε ο Hugo και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. 

Γρήγορα σηκώθηκα και κόλλησα πάνω στην πόρτα πριν βγει.

" Χεχεχε γλυκέ μου Hugo. Πόσο σε αγαπώ? " τον ρώτησε και σήκωσε το φρύδι του καθώς μου χαμογέλασε πονηρά.