" Clara ξύπνα " άκουσα κάποιον να με φωνάζει και άνοιξα σιγά-σιγά τα μάτια μου. Δίπλα μου είδα τον μπαμπά μου να με κοιτάει.
" Τι έγινε καλέ? " τον ρώτησα και χασμουρήθηκα.
" Είναι ώρα να ξυπνήσεις. Πρέπει να ετοιμάσουμε και τα υπόλοιπα πράγματα. Το μεσημέρι πετάμε για Λονδίνο" με ενημέρωσε ο πατέρας μου.
" Εντάξει μπαμπά. Ετοιμάζομαι και έρχομαι " του είπα και έφυγε από το δωμάτιο. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κοίταξα το πλέον άδειο δωμάτιο. Αναστέναξα και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο. Αφού έκανα την καθημερινή ρουτίνα μου γύρισα πάλι στο δωμάτιο. Άνοιξα την ντουλάπα και έβγαλα έξω τα μόνα ρούχα που είχα αφήσει για σήμερα, και τα φόρεσα.
Βγήκα από το δωμάτιο και κατέβηκα κάτω. Προχώρησα στη κουζίνα και είδα τον πατέρα μου και την αδερφή μου να τρώνε πρωινό." Καλημέρα " είπα και κάθισα στην καρέκλα δίπλα στην Victoria.
" Καλημέρα και σε σένα " είπε ο πατέρας μου και ήπιε μία γουλιά από τον καφέ του.
" Τι ώρα είναι η πτήση μας? " ρώτησε η Victoria και έφαγε μία φρυγανιά με μαρμελάδα.
" Τις 2:30 πετάμε οπότε 2:00 να είμαστε στο αεροδρόμιο " είπε ο μπαμπάς μας και αναστέναξα.
" Προλαβαίνω να δω την Lousi? " τον ρώτησα και χαμογέλασε.
" Ναι αν μαζέψετε γρήγορα τα πράγματα που έχουν μείνει" μας είπε και εγώ με την Victoria σηκωθήκαμε από το τραπέζι.
" Τι έχεις να ετοιμάσεις εσύ? " ρώτησα τη Victoria καθώς ανεβαίναμε τις σκάλες προς τα δωμάτια μας.
" Κάτι παλιά πράγματα εσύ? " με ρώτησε
" Και εγώ το ίδιο " είπα και μπήκα στο δωμάτιό μου.
Το μόνο που έχει μείνει εδώ μέσα είναι το κρεβάτι μου, το κομοδίνο μου και το μπαούλο μου . Προχώρησα προς το μπαούλο στην γωνία του δωματίου και κάθισα στο πάτωμα. Το άνοιξα και αμέσως η μυρωδιά της σκόνη εισέρχεται στην μύτη μου. Τα πρώτα που είδα είναι κάτι παλιά παιχνίδια. Τα έβγαλα όλα έξω και στο βάθος είδα τα τετράδια μου και το άλμπουμ μου. Έβγαλα τα τρία τετράδια με διαφορετικά χρώματα και τα κοίταξα. Το πρώτο τετράδιο χρώματος μπλε είναι το Λεύκωμα που είχα κάνει στην έκτη δημοτικού. Το άνοιξα και όλες οι αναμνήσεις μου ήρθαν στο μυαλό και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλι μου. Πήρα το ροζ τετράδιο και κοίταξα την ετικέτα. Είναι το τετράδιο αφιερώσεων. Το είχα πάει στην τρίτη γυμνασίου για να μου αφιερώσουν όλα τα παιδιά που ήξερα, κάτι. Το άνοιξα και είδα το άτομο που μου είχε γράψει πρώτη/ος. Και φυσικά η κολλητή μου.
VOCÊ ESTÁ LENDO
...Mustn't...
Ficção Adolescente...Δεν έπρεπε είπαν... ...Αλλά, από πότε ακολουθούμε πάντα τους κανόνες?...