5 χρόνια μετά
" Να ζήσεις David και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά, παντού να σκορπίσεις της γνώσεις το φως και όλοι να λένε να ένας σοφός " τραγουδήσαμε όλοι. Ο μικρός φύσηξε δυνατά και έσβησε τα κεράκια.
" Χρόνια πολλά! " φωνάξαμε όλοι και η Lisa μαζί με τον πατέρα μου τον αγκάλιασαν.
" Ο γλυκός μου " είπε η Victoria και χαμογέλασα.
Αφού τον χαιρέτησαν όλοι τον πλησίασα κι εγώ.
" Χρόνια πολλά μικρέ μου " είπα και ανακάτεψα τα μαλλιά του.
" Ευχαριστώ! " είπε και χαμογέλασε. Τα μικρά λευκά δοντάκια του έκανα την εμφάνιση τους και τον αγκάλιασα.
" Ορίστε το δώρο σου " είπα και του έδωσα ένα μεσαίο μέγεθος κουτί.
" Οοο! " έκανε έκπληκτος και χαμογέλασε.
" Να το ανοίξεις όταν θα είσαι μόνος σου " τον συμβούλεψα και κούνησε το κεφαλάκι του θετικά.
Σηκώθηκα ξανά όρθια μιας και είχα σκύψει για να φτάσω στο ύψος του.
Ο Oliver με πλησίασε με ένα χαμόγελο.
" Σου έφερα ένα ποτό " είπε και μου έδωσε ένα ποτήρι με ουίσκι.
" Ευχαριστώ γλυκέ μου " είπα και ήπια μία μικρή γουλιά.
" Ο Tom δε θα έρθει? " με ρώτησε και ανατρίχιασα μόλις ανέφερε το όνομα του.
" Όταν μίλησα μαζί του στο τηλέφωνο, ήταν στο δρόμο ερχόταν από το αεροδρόμιο " είπα και χαμογέλασε.
" Clara έλα εδώ " φώναξε μπουκωμένος με γαριδάκια ο Hugo από την κουζίνα και στριφογύρισα τα μάτια μου.
Περπάτησα προς το μέρος του και τον κοίταξα προσπαθώντας να μη γελάσω.
" Τι είναι Hugo? " τον ρώτησα και μου έκανε νόημα να κοιτάξω τον Luis ο οποίος είχε ανέβει πάνω στον πάγκο της κουζίνας.
" Τι κάνεις παιδάκι μου εκεί πάνω?? " φώναξα γελώντας και χαμογέλασε.
" Σώζω τη ζωή των μικρών παιδιών. Ο Hugo θέλει να φάει όλα τα γαριδάκια. Καταλαβαίνεις τι γίνεται? " είπε και ο Hugo τον κοίταξε άγρια.
" Παιχνιδιαρίζεται ακόμα?? Hugo έφτασες 23 χρονών και εσύ Luis 24. Πότε θα ωριμάσετε?? " ρώτησα τάχα αυστηρά και ο Luis γέλασε.
" Είπε η ώριμη. Που χθες τσακωνόταν με τον Simon για το αν θα πετάξει τις κούκλες που είχε από το δημοτικό ή όχι " είπε και τον κοίταξα με μισό μάτι.
ESTÁS LEYENDO
...Mustn't...
Novela Juvenil...Δεν έπρεπε είπαν... ...Αλλά, από πότε ακολουθούμε πάντα τους κανόνες?...