Payiz Yağışı

Takip edilecegim kadar önemli

Benim konusamam sonucu rüzgarla fatma teyze konuşurken ben kafamı koltuğa yaslayip gözlerimi yummustum. Hızla kapının yumruklanma sesiyle sicrarken toparlandım. Merve kirmizi gozleriyle mutfaktan çıktığında kapıya o yakın olduğu icin açarken hızla kapı itilip içeri dalan rüzgarla tuttuğum nefesi veremeden bedenime kollar dolandı. Kollarimi sirtina koyarken dolan gözlerim taşmıştı bile. Ardından içeri giren babamla kafami rüzgarın omzuna gömdüm.

Saklandım. Su durumumdan , utancimdan dolayi saklandım. Acizligimin verdigi utanctan dolayi saklandim. Saclarimda ki elle hickirirken merve dolu gözlerle bizi izliyordu. Ağlamıştı. Ağlayacakti. Benim etmedigim isyanı o edecekti! Daha çok isyanlar edilecekti!

"Melegim ... iyi misin?" Rüzgarın sesi aglamami artirirken beni anlamiscasina kollarını sıkılaştırdı.

"Sshh geçti bak buradayım ve daima burada kalacağım. Özür dilerim güzelim." Fisiltisini duyabilmek için odadaki sessizliği bozan hickiriklarimi kesip onu dinledim. Dar alanda ki bunaltinin verdigi rahatsizlikla derin bi nefes verip yüzüme yapışmış saçları yüzümden ayikladim.

Rüzgar kollarını bollastirip benden ayrılırken kafamı kaldirmamistim. Cenesine takılan saçlarımı umursamadan alnını alnima yaslayip kafami geriye iteledi. Kafami kaldirirken bakislari dudagimin kenarında ki yarada takıltı. Bedeni hızla gerilirken

"Nerede o ev?" Diye tislasi. Kafami iki yana salladigimda sinirle dişlerini sıkıp hızla ayaklandı. Babamin yanindan geçmeden önüne geçip ellerimi göğsüne koyarken sesli aglayışımla bakislarini yuzume dikti.

"Hayır , hayır abi. Hayır. Yapma ... lütfen. Gitmeyecektin ..." Hızla kollarimi tutup öfkeli bakislarini üzerime dikerken

"Neyini savunuyorsun dolunay o serefsizin? Ben anlamiyorum ya. Aklimi kacıracağım. Dolunay ... sen niye susuyorsun ya?" Diye bağırarak ellerini etrafa savurdu. Babam onu tek eliyle iteklerken kollarını bana dolamisti.

"Tamam rüzgar! Meleğim ... iyi misin?" Kulagima eğilip fisildayisina sadece kafami iki yana sallamakla yetinirken gözlerini kapatıp alnini saçlarıma yasladi.

Iyi olmamıştım. Kötüydük. Kimisi kalbini karanliga gömerek kötü olurdu . Kimisi de kötü olmaya mecburdu. Ben mecburdum. Iyi olamadim. Hiçbir zaman iyi olamadım. Iyi değildim.

"Ben iyi değilim " fisildamamla alnima öpücük kondurup kafasını iki yana salladı.

"Hayır, hayır. Sen iyisin. Ben yanindayim. Abin yanında. Biz yanındayız. Sen iyisin."

Gözlerim dolarken kafami kaldırıp gökyüzüne çevirdim bakislarimi.

"O zaman neden böyleyim?" Cümlemin sonunda mervenin gözünden tek damla kayarken babam bakislarini kacirip

"Benim yüzünden" diye fısıldadı.

Benim yüzünden! Bu kelime ne yapacağımı şaşırmama neden oluyordu. Gözlerimi üst bileklerime silerken babam fatma teyzeye döndü. El sıkışırlarken

"Merhaba ... merve'nin annesisiniz sanırım. Rahatsızlık verdigimiz icin kusura bakmayin. Onu korudugunuz icin teşekkür ederim." babam mirildandiginda fatma teyze onu onaylayip bana gulumsemisti. Merveyle göz göze geldigimizde kollarini boynuma dolarken yanagini yanagima yasladi.

"Yanımda ağlamazsın sen merve ... ağlama" mirildanmama acıyla gülerken

"Aglamiyorum ki" dedi göz yaşını silerek. Rüzgarın bakışları endiseyle üzerimde gezinirken merveden ayrılıp brni bekleyen babamın yanına ilerledim. Fatma teyze kapıyı açıp bana gulumsediginde babam kolunu omzuma atmıştı. Ona ufak bi tebessüm ederken merveye elimi salladım . Bana guldugunde birlikte evden çıkmıştık. Rüzgar ardimizdan gelirken babam arka tarafin kapisini acip beni koltuga bırakmıştı.