Payiz Yağışı

Yenilgi

Bakışlarım önümde ki kahvedeyken rüzgara pansuman yapan cemrenin söylenmelerini dinliyordum.

"Bırakın artık şunları ya ... bitmiş gitmiş kapanmış  konular ve dolunay , gerçekten biraz daha böyle kalmaya devam edip 2 saniye içinde gulmezsen kezzap icirip okulun çatısından atmayi planliyorum seni."

Sinirle üzerime dönen bakışlarla onlara dönerken rüzgar boş bakışlarıma dişlerini sıkıp kafasını çevirmişti. En son ne mi oldu? Halimizden anlasilacagi üzere baybars sinifi parcalayip en sonunda rüzgara bulaşarak büyük bi kavga çıkartmıştı. En sonunda karsisinda beni bulmasiyla durmuş yanimdan hızla geçerek çekip gitmişti. Elimin üzerine konulan elle bakislarimi rüzgara çevirdim.

"Gidelim" beni kaldırırken birşey demeyip kafami cevirmistim. Kolunu belime sarıp kantinin çıkışına yönlendirdiğinde cemreyle kısa bakismali bi vedalasma gerçekleştirmiştik. Omzuma konulan elle ardıma dönerken gökhan bizi kendine çevirip

"Abi ... bırak kalsın. Evde odaya kapanacak. Ben hallederim merak etme." Diye rüzgara döndü. Rüzgar bana döndüğünde birşey dememiştim. Kafasını çevirip elini gökhanin omzuna vurdu ve onu onaylayarak benden ayrıldı. Tamamiyla karşıma geçip yüzümü elleri arasına alırken kafami kaldırıp

"Birşey olursa ara ve eve sakın böyle dönme" diyerek gulumsemisti. Sessiz kalma taraftariyken beni kendine çekip sarılmıştı. Kollarimi beline dolarken yanagimi omzuna yasladim.

"Tamam hadi" benden ayrılırken masadan arabasinin anahtarini ve cüzdanını alıp kantinden çıktı. Ardindan hızla kamtine giren baykal bi süre etrafini tarayıp gözleri gözlerime değdiği anda hızla üzerime gelmeye başlamıştı . Korkuyla nefesim kesilirken bedenime dolanan kollarla kaskatı kesilmiştim. Hizli nefes düzenini duyarken derin bi nefes vermis ve sıkıca sarılıp gözlerini kapatmıştı.

"Dolunay ... s-sen o'sun" ben oydum. Kardeşinin cocuklugunu çalan o kişi. Hicbirsey yapmamasina ragmen onca kisiye çektirdikleri ve odemek zorunda kaldigi bedelleriyle taninan o. Dolunay...

Hızla cekilmemle gökhan bizi ayırırken baykal sinirle plastik masayi firlatmisti. Gökhanin bogazina yapisirken

"Seni de rüzgarı da baybarsi da ... hepinizi öldürürüm anladın mı? Sizi öldürürüm. Yeter ... yeter." Diye kukremisti. Korkuyla gözlerim büyürken dökülen göz yaşlarım ve gökhanla baykalin arasindan gözlerime tutunan baybarsin o simsiyah gözleri bacaklarimi tutamama neden olmuştu. Cemre kolumdan tutup ayakta durmami sağlarken baybarsin adimlarinin üzerime olması saskinligimdan faydalanan kaçmamla sonuçlanmıştı. Kaçmıştım. Beni suçlamasından yine olanlari yüzüme vurmasindan ortamin garipliginden kaçmıştım. Ardimdan cemrenin bagirdigini hissederken ciktigim okul bahcesinde uzerime dönen bakışlar ve güvenligi aldirmadan hızımı arttirip okuldan çıkmıştım. Dolu gözlerim ve bogazima dizilen cigliklarimla bacaklarim uyuşup yere yikilacakken vucudumun sağ bölumunden aldigim darbeyle gözlerim kararmış ve hızla yerle buluşmuştum. Uzun bi fren sesi yankilanirken yanagimin yerle buluştuğunu hissetmiştim. Ardimdan gelen çığlık sesiyle bir cok ayak sesi duyulurken başıma çöken nefes nefese kalmış onun kokusu burnuma dolmuştu. Ne oldugunu bilmesemde bilincim açıktı. Acamadigim gözlerim karanliktan korkmama neden olurken bedenimin istemsiz titremesiyle sarsilmaya başlamıştım.

"Gözünü ac küpeli. Birşey yok ... Birşey yok. " endişeli sesi kulaklarimdayken elimi yere koyup kendimi kastım. Kolumda ki agriyla gözlerim aralanirken yüzümün önünde cam parcalarinin parçalamış olduğu kolumla karsilasmistim. Göz yaşlarım dökülürken birden boşluğa birakilmamla yavaşça gözlerim kapanmıştı.

《》《》《》《》《》《》《》《》《》

-BAYBARS'IN AĞZINDAN-

Gözlerimi araladigimda üzerimde ki durgunluk ve öfke kalkıp banyoya ilerlememle sonuçlanmıştı. Kısa bi duştan sonra üzerimi giyinip evden çıktım. Yıllardır ayni senaryolarin tekrariydi bugün de. Fakat birşey vardı. O artık vardı. Ama birşey degismemisti. Kendime olan öfkem ... onlara olan sinirimle beni bi hiçe sürüklemişti. Benden kaçmıştı ve bana çocukluğumu yasatmamisti. Her şeye sinirlenen bi insan olmama rağmen gözleri gözlerime değdiğinde o değindiği küçük çocuk canımı acitiyordu. Yine kapildigim düşüncelerle sıktığım dişlerim kaslarimin agrimasina neden olurken ani frenle okulun bahçesinde durmustum. Arabadan inip ardımı dönmemle burnuma dolan kokusu ve kollarimda ki bedeniyle kaslarimi çattım. Baktigi yerdeki korkulu bakışları üzerime dönerken kaslarım daha çok catilmis ve korkusuna neden olan bölmede ki o kişiye gitmişti bakislarim. Kollarimda ki bedenin üzerinde ki bakışı sinirlenmeme neden olurken dişlerimi sıkıp sert bi bakış attım. Dönüp gitmesi sonucunda yüzümde gezinen bakışlara dönerken gözlerimizin deginmesine izin vermeden kendini geri çekip yanimdan geçerek gitmişti. Korkusuna sebep olan kişinin bulunduğu fakat kendisinin olmadığı boslukta uzun bi süre sinirle bakindiktan sonra tayfadan ayaza arastirmasina dair mesaj atmıştım. Bi süre sonra tayfa toplanırken ayaklanip kantine ilerledim. Ardimdan geldiklerini hissederken umursamadan kantine girdim. Üzerimize dönen bakışlar umursamazligima denk gelirken o kadar kişinin arasında yine gözlerine tutunan gözlerim kendini ondan çekememişti. Gözlerinin dolduğunu farkederken ayaklanıp hızla kantinden çıktı. Ayazin kasilmasina karşılık gözlerim üzerinde kısıldıgında onunda kasları catilmisti. Yanindan geçip ardından ilerlerken köşeyi dönmemle karşılaştığım görüntü sinirlenmeme neden olmuştu. Baskasinin kollarinda ki bedeni sarmalanirken onun ufak kollari onu sarmalayan kişiye dolanilmisti. Damarlarimda ki kanın hizlandigini hissederken sinirle dudaklarimi yaladim. Yasattiklarina rağmen yaşatmaya devam ediyordu. Kendini benden mahrum ederken kendimi ondan mahrum ediyordum. Ilerleyip sınıfa girdiğimde onun yerine geçerken gelip yanima oturma zorundaliginda kalması hoşuma gitmişti. Bi süre sonra sinifa girdiklerinde beklentiyle onu süzerken ardından sinifa dalan asudenin yaptigindan sonra bedeninin ayazin kollarına düşmesi gerilip hızla ayaklanmama neden olmuştu. Istemsiz kukrememle ayaz hızla yanıma gelirken yerdeki bedeniyle şaşkın bakışları onu onaylamama neden olmuştu. Ne olmuştu? Bi anda sinirlenip bi anda değişmelerim ... neyin göstergesiydi? Dişlerimi sıkıp yerime otururken ayazın sinirle yanıma oturmasıyla sert bakislarini üzerime dikmesi bir olmuştu. Onun o olduğunu bilmiyorlardi ve onun üzerinde ki ilgimi çocukluğuma ihanet olarak görüyorlardı. Cocuklugumdu ... ve saklamamistim. Biliyorlardı. Tayfa dolunayi kaybettigim anda kazandigim dostluktu. Anlatmıştım. Gulmuslerdi. Çocuktuk ama ben değildim. Çocuk olmamıştım. Ama büyük yaram vardı.  Şimdi hala kanamasinin durmadigi yaramı onlarda fazlasiyla ciddiye almışlardı ve suan ki dolunayin çocukluğumdan geldigini bilmemeleri yarama ihanet ettiğimi sanmalarina neden oluyordu. Ben yarama ihanet etmemiştim. Küpeli bana ihanet etmişti.