Rome Academy : Quitting Means Suicide

Sixteenth Game : She's Brave and Competitive

Leo's Point of View

xxxxxxxx

Mabuti nalang talaga at nakaligtas si Joya kung Hindi baka patay na kami ngayon. Masaya ako dahil nakaligtas sya at syempre dahil hindi kami napahamak at walang nangyaring masama sa among magkaka-ibigan.

She's a brave girl, a competitive one. May pagkatanga nga lang. Her curiousity will lead her to accident or maybe worst, to her death.

Napangiti ako, I remembered someone.

Si Ate Camille... First crush ko sya.just like Joya, she's brave, hindi sya natatakot. Actually wala ata syang kinatatakutan. Matalino sya, malakas ang loob kaya Idol na Idol ko sya.

That time 4 years old palang ako, and I remember, lagi akong galit Kay Kuya Jeremy which is her boyfriend noon. They are both in love. Kaya nilang isakripisyo ang mga buhay nila para sa isa't isa.

Kung magmamahal man ako... I will sacrifice my own life for her own safety, ililigtas ko sya. I will make sure that she will never get hurt.

And that's Joya. I like her very much. Not only because she's pretty but I was also captured by her attitude. Just like Ate Camille... I will be like Kuya Jeremy..

Nabalik ako sa kasalukuyan ng magtawanan ang mga kaibigan ko. Hindi ko alam kung ano ang pinaguusapan nila pero para hindi ako mahalatang lutang nakitawa narin ako.

Teka, ano nga bang pinaguusapan nila ?

"Oo ! Haha iniwan kasi kami nyan ni Ligaya kaya nakaligtas"

So she's calling her 'Ligaya' ? Ang corny lang ah.

Kagabi nagulat nalang talaga kami ng biglang tumayo si Joya at naglakad malapit sa damuhan, nahuli tuloy kami.

"Hindi naman sa ganon, may narinig lang kasi ako na kakuskos sa damuhan e. Kaya ayun. At saka teka ! Kung hindi dahil dun sa kaluskos hindi ako makakaligtas, at hindi ko kayo maililigtas." Joya

"Heh ! Iniwan mo parin kame. Tampo na'ko" napakunot ang noo ko, what's with this guy ? Masyado syang clingy. And I hate it.

Kinuyom ko ang kamao ko na nasailalim ng lamesa.

Psh.

Walang ano ano ay tumayo ako ng padabog kaya't natigil sila. Kinuha ko narin  ang backpack ko at isinukbit sa likod ko.

"Cr lang ako" at nagdirediretso na ako palabas. Ayoko ng ambiance sa loob. Baka makapatay ako ng nilalang.

Napabuntong hininga nalamang ako at agad agad na nagtungo sa garden. Hinanap ko ang favorite spot ko at umupo na.

Mula sa backpack ko, kinuha ko ang sketch pad ko at kumuha narin ng lapis.

I looked around, oh there you go.

Iginuhit ko ang isang puno at ang isang batang nakaupo doon, hindi narin ako nahirapan dahil sanay na ako sa pagguhit. Mula 7 years old nag dadrawing na ako, nag Simula sa mga stickman hanggang sa naging totoong mga tao na ang nai dadrawing ko.