Twenty Fifth Game : Hope

106 16 1
                                    


HAPPY 1K READS 🎉

At dahil 1k reads na, may gift ako sa inyo !!!

JOYA'S POV

"Hoy pandak !" Napanguso ako nang marinig ko nanaman ang asar sa akin nung batang panget.

Huhuhu ayoko naaa !

Kanina nya pa ako inaasar umiiyak na nga ako. Nasan ba kasi si Mommy ?

I've been waiting for her since 8pm in the evening upto 3am. I don't know where to go.

Kanina pa ako naka upo dito sa damuhan and mosquitoes are biting me !

I am scared...

"Hoy pandak !!" I rolled my eyes at him. Hindi ko nalang sya pinansin at ipinikit ang mga mata ko.

"Panda—"

"WHAT ?!" Napa tigil sya at nanlaki ang mga mata, hindi nya ata inakala na sisigawan ko sya.

"Woah ! Haha wait lang ! Bakit kaba nandito ?" Tumayo ang batang nasa harap ko at nilapitan ako.

Nagulat ako nang ilahad nya ang kamay nya sa akin. I looked to his eyes with shock.

Anong gagawin ko dyan ?

"Psh. Tara !" Nagulat nang hatakin nya ako kaya't napatayo ako.

Malawak ang grass field that's why we run.

Unti unti nalang akong napangiti...

Nagulat ako nang bigla nalang unti unting nag fe-fade ang katawan nya. Kasabay ng pag fe-fade ay ang paglaki namin. Naramdaman kong lumaki ako.

Rome Academy : Quitting Means SuicideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon