The Girl He Likes To Fuck | COMPLETED

CHAPTER SIXTY: Endings And Beginnings

I know he's watching me.

Diretso lang ang tingin ko sa harap. Bawat hakbang ko ay maingat at sabay sa tugtog na pumapailanlang sa buong paligid.

Three months ago, our baby boy left us.

Akala ko ay hindi na ako uli magiging masaya pagkatapos noon.

For days, I cried nonstop. Akala nga ng pamilya ko ay mamamatay ako sa sama ng loob.

But it was a good thing that I had a lot of people who loved me and who didn't give up on me. Tinulungan nila akong pulutin ang mga nagkalat na piraso ng buhay ko.

Hindi madali at sa tingin ko hindi din talaga tuluyang mawawala ang sakit na nadama ko ng mawala ang anak ko. But I believe that someday, I will learn to live with the pain. In life, you have to endure.

Mahirap ang naging buhay ko. Marami akong napagdaanan na sumubok sa katatagan ko. And I was not always graceful when facing challenges. I wasn't also always wise.

Kung bibigyan ako ng pagkakataong baguhin ang ilan sa mga desisyon ko sa nakaraan ko ay gagawin ko. But as it is, no one can turn back time.

Ang magagawa ko na lang ay matuto sa mga pagkakamali ko.

I suddenly look at him, the man I'm going to spend my life with from here on.

Nakasuot s'ya ng itim na tuxedo. He really does look dashing in those.

Masaya ako na sa pagkakataong ito, suot n'ya 'yun para sa 'kin, para sa pinakahihintay naming araw na 'to.

There were times in the past when I thought this day would never come. Pero heto kami ngayon, susumpa sa harap ng Panginoon at ng lahat ng mga mahal namin sa buhay na mamahalin namin ang isa't isa hanggang sa huling hininga namin.

Noon, halos paghiwalayin kami lagi ng tadhana. But now, everything works to bring us together.

Sandali lang ang naging panahon namin para maghanda sa kasal pero nagawa namin 'yun sa huli.

Naging available ang simbahan at pari sa petsang napili namin ni Ethan na magpakasal. Ang wedding gown ko at ang mga susuotin ng mga kasali sa entourage ng kasal namin ay nagawang matapos isang linggo bago ang araw ng kasal. Nakahanap kami agad ng lugar kung saan gaganapin ang reception party. Pati magsu-supply ng giveaways sa kasal ay 'di rin kami nahirapang hanapin.

It was like the universe finally decided to be kind to Ethan and I.

Gusto kong isipin na tinulungan kami ni Nathan. Naaalala ko pa rin ang huling sinabi n'ya sa panaginip ko, na aalagaan n'ya ako.

Gusto n'yang maging masaya na kami ng Taytay n'ya.

I hope he can see us now. His Naynay and Taytay are finally going to get married.

Napatingin ako sa mga magulang ko na nasa magkabilang gilid ko.

They had finally accepted Ethan. Nakita rin nila sa wakas kung gaano katotoo ang nararamdaman ni Ethan para sa 'kin noong mga panahong nagluluksa kami sa pagpanaw ni Nathan.

Muntik nga lang hindi pumayag si Mamskie na ikasal kami agad ni Ethan dahil na rin sa paniniwala n'yang baka maging sukob ang kasal.

Pero napahinuhod din namin s'ya ni Ethan. Sa lahat ba naman ng pinagdaanan namin ni Ethan, hindi na kami natatakot sa isang pamahiin.

Pagdating namin sa harap ay nahuli kong nagpahid ng mata si Ethan. My father turned me over to Ethan.

"Alagaan mo s'ya." habilin pa ni Dadskie. Tumango lang si Ethan. Unshed tears were still in his eyes.

I gave him my sweetest smile.

"Naiiyak ka siguro dahil ang ganda-ganda ko 'nuh?" biro ko sa kanya.

Napangiti na rin s'ya.

"Oo. Hindi ako makapaniwala na ang suwerte ko sa'yo." He meant every word, and now, I'm the one who felt like crying.

"Let's get this over with. I want you to be officially mine already." sabi n'ya. Tumango ako.

Sabay na kaming humarap sa altar.

It was then that I realized that from now on,this is how we are going to face the world, this is how we are going to face life: together.

"Congratulations, Mister and Misis Salvador!" Niyakap kami ni Caleb.

"Congrats po sa inyo." Nahihiya pang bati ng kasama ni Caleb, si Anya.

The last time I saw her was when Caleb brought me to the orphanage. Malaki na ang ipinagbago ni Anya. She looked even prettier now.

Ngumiti kami sa kanila. I hope the two of them end up together someday.Hindi na sila nagtagal dahil may nakasunod pa sa kanila na babati sa 'min.

It was Belle in her bridesmaid outfit together with one of the groomsmen, who was one of Ethan's friends. Naisip kong bagay silang dalawa. Niyakap at binati nila kami. Sayang at hindi nakarating si Joy dahil maselan ang pagbubuntis n'ya at 'di s'ya pinayagan ng doktor n'ya na bumiyahe ng malayo.

Ang sumunod na bumati sa 'min ay si Ren na kasama ang yaya n'ya. She was one of the flower girls. She kissed both Ethan and I on the cheeks. Hindi nagpakita sa kasal si Katie.

Ilan sa mga kamag-anak at kaibigan namin ang sumunod pa sa pagbati.

When everyone was done greeting us, the emcee finally stood again at the stage.

"Ladies and gentlemen, let us welcome the newlyweds in their first dance as a couple!"

Nagpalakpakan ang lahat.

Pumunta kami ni Ethan sa gitna. Nakatutok sa 'min ang spotlight. I put my hands on his shoulders. Inilagay naman n'ya ang kamay n'ya sa baywang ko.

Nagsimulang tumugtog ang musika.

When I look into your eyes

Nagsimulang kumanta ang singer.

It's like watching the night sky

Nagsimula na rin kaming sumayaw ni Ethan.

Or a beautiful sunrise

Well, there's so much they hold

Napangiti kami ni Ethan sa isa't isa.

And just like them old stars

I see that you've come so far

Iniikot ako ni Ethan.

To be right where you are

He pulled me closer.

"I love you so much, Veronica. It drives me crazy." bulong n'ya.

"I love you too, Ethan." sagot ko.

Well, I won't give up on us

Even if the skies get rough

"Finally, we can be together." sabi ko.

I'm giving you all my love

"Yes, together." segunda n'ya. Lumipat ang kamay n'ya sa tiyan ko. Nararamdaman din kaya ng baby ang init ng kamay ng daddy n'ya?

I'm still looking up

Noon may lumabas na paru-paro kung saan. It flew around Ethan and I.

Its pretty yellow wings fluttered daintly, and it reminded me of Nathan's smile that was as bright as the sun.

"He's happy for us." sabi ni Ethan.

"Yes, he is." sagot ko naman.

Inihilig ko ang ulo ko sa dibdib n'ya.

I could hear his heart beat. What made it more beautiful was that I knew it was beating for me. I also place his hand over my chest, so that he too can feel my heart beat for him.

END