My Boy Bestfriend

Chapter 46

Mahal ko o mahal ako

Habang binabasa niyo ang chapter na ito. Pakitugtog naman ang mahal ko o mahal ako sa iyong sounds playlist. Wala po kasi akong tugtog na ganoon. Godbless you!

" Kamusta kana? Flowers and fruits for you," inalagay ni Shiro sa ibabaw ng table ang mga dala niyang pasalubong.

" Si Cielo ang nagdala sa'yo sa ospital diba? " ngising usisa ni Shiro sa akin.

" Oo daw. Shiro, kailan ka babalik sa Japan?" Mutla kong tanong sa kanya.

" By next week. Magiingat ka dito ahh. Huwag ka masyadong magpapapagod at yung likod mo, huwag mong hahayaang mapawisan. Hindi ba, may asthma ka at kakagaling mo lang sa operation?" Nalungkot ako kasi aalis na naman si Shiro papuntang Japan.

" Oo, susundin ko yan." Dinampot ko sa table ko ang libro. Romance iyon. At continue reading pa man din.

Lahat tayo ay deserve na mahalin. May isang tao talaga sa buhay mo na kapag kasama mo iba ang nararamdaman mong saya. Sabi nila,ang  pagiibigan ng dalawang tao ay nakabatay sa pagkakaibigan hanggat sa sila'y magkatuluyan sa isat isa. Deserve ko ang pagmamahal ng isang tunay na nagmamahal sakin. Love is for the people who deserve it. You can wait until it come. We dont met people by accident because we met each other to be destined. Kapag tayo ay naghintay ng pagkakataon upang sila ay matagpuan, sila naman ay kusang lalapit para makilala at mahalin tayo ng lubusan. Tadhana nga naman.

" Sige, Aalis lang ako ate. May vacation party kasi si Mario. Isa ko pang kaibigan yun na makakasabay ko sa pagbiyahe sa Japan."

Umalis siya at iniwan na akong magisa sa kwarto.

Pagka gising ko, bumungad sakin ang nakadukmong ulo ni Jew na animoy mahimbing ang pagkakatulog. Hindi ko muna siya ginising baka maistorbo ko ang tulog niya. Tumingin ako sa buong paligid ko. Tinanong ang sarili kung ano ang nangyari kanina ngunit nabigo na naman ako para alalahanin niyon kagaya noon.

Wow ang ganda ng chapter na ito.

Sino nga ba ulit nagdala sakin doon sa may resthouse na ito? Ahh. Si Jew nga pala. Nalungkot na naman ako kasi naalala ko siya. Ang sakit lang kasi dream boy ko pa naman siya tapos kalilimutan ko siya ng basta basta. Siya na yata ang the one and only man ko in this world. Perfect guy sa paningin ko.

Masama magtanim ng sama ng loob sa kapwa pero mas masama padin ang makalimot sa taong ngayon ay hindi mo na kilala pa.

Ouch! Perfect guys are not exist in this world. Lalo na yung mga pinapangarap kong lalaki sa libro. Naku, nakuha na yon ng mga imagination natin. I want the guy that doesnt exist in world. Mas masarap magmahal ng nilalang sa libro kaysa sa totoong tao.

Sana nagkaroon na lang ako ng amnesia nang sa ganon ay nakalimutan ko pa siya. Sana lahat ng Sana ay matupad na iyon.

Paano ko makakalimutan ang taong naging parte na ng buhay ko? Namimiss ko na siya kaso walang kaming ugnayan sa isat isa. Gusto ko siya kaso hindi naman niya ako gusto. Diba ang sagwa? Kung pwede lang manligaw ang babae nagawa ko ngayon kaso lahat iyon ay challenges lamang. Pagsubok na hindi kaya subukan.

Mas sexy naman ako kumpara kay Angela. Mas mabait pa ako sa kanya. Mas MAGANDA pa ako kaysa sa kanya. Lahat iyan ay puro pagkukumpara. Totoo naman kasi. Wala namang babaguhin sa sarili ko kasi matagal nang nabago itong buhay ko. Pinakawalan ko na si Matthew, edi wala na akong alagang hayop na binabantayan at inaalagaan kasi pinakawalan ko na. Bumalik na siya sa dapat niyang babalikan