My Boy Bestfriend

Chapter 55

Away o gulo?

" Pre, galingan mo sa stage mamaya ahh. Mamaya isa tayo sa maviral na banda sa Easton University." Sabi ni Eric na nagaayos ng program

Ihinanda na namin ang coverage ng court. Madami daw estyudanteng dadalo sa mini concert na pinaghandaan nilang apat. Wala naman akong kamalayan sa industriya ng musika. Oo, drummer ako pero sa bahay lang ako nagpapractice. Natatakot akong mareject sa isang company. Pangarap ko maging isang music composer at professional drummer. Isa talaga iyon sa pangarap ko.

" Ayan, ayos na. Next week na ang graduation ng highschool department. Magiging busy na sila sa susunod ng linggo. Friday ngayon tapos ngayon ang laban ko sa badminton. Mamayang 6:00 pa naman ang simula."

" Pre. Hindi din ako makakatagal. May laban kami sa badminton." Tinapik ko siya at bumuntong hininga ako

" Okay lang." maikling tugon ni Eric sa akin

Hindi ako dumalo sa parctice kahapon. Anong gagawin ko doon? Tumunghay ng buong araw. Hindi ako tanga para magpauto sa mga manloloko. Sabihin na natin na sobrang tanga ko sa pagibig. Totoo naman kasi, lahat ng taong niloko ko noon parang bumabalik na sa' kin ang karma ano? Sila na ngayon ang nangloloko sa 'kin.

At dahil killer joy ako. Hindi ko pinagdadamot ang kaligayahan ko sa iba. And the end, kaligayahan na ang pumapatay sa 'kin dahil sobrang mapagbigay ko daw.

Basta ako wala na akong pakialam. Manloloko na kung manloloko. Lahat naman ng tao makasalanan. Pero ito lang ang tandaan nila. Isaisip nila sa pinakaloob ng utak nila na kapag ako ay namatay at binawian na nang buhay paniguradong iiyak sila ng alambre. Bakit? Kasi masyado silang matinik sa 'kin. Tapos iiyak iyak kapag ako namatay! I want to die. Gusto ko wala ng sisikat na araw sa buhay ko. Napapaso na kasi ako sa sobrang init ng dugo nila sa 'kin.

On Phone

"Matthew! What stupidity did you do! Matthew, Oh my god! Paano ba kami magiging proud sa 'yo ha?Halos lahat ng grades mo failed. Sige, bigyan mo ako ng malinaw na paliwanag. Dali! May ilang minuto ka lang para magpaliwanag" isang bulyaw ng baliw kong ama. Panay niya sa 'kin binabato ang mga salitang walang kwenta na nakakarindi na sa tainga.

"Wala po akong maisagot sa tanong niyo. Ayokong ng explanation. Maari na kayong lumabas sa kwarto ko. Magaaksaya lang kayo ng panahon sa kaaantay ng sagot. Kaya please! Leave me alone" nagtaklob ako ng braso sa ulo

" Wala naman talaga akong aasahan na sagot mula sa 'yo. Huminto ka na lang sa pagaaral tutal tamad ka naman eh." saka padabog na sinara ang pintuan. Rinig na rinig ko ang pagkadismaya niya sa akin

Ano? Alam ni Daddy pinaggagawa ko dito sa Bicol? Sino ang nagsabi kay Dad non? Mamamatay na talaga nagsabi non! Puta siya! Lahat na lang papakilaman.

Babatuhin ko sana ang phone ko kaso bigla ako napaisip na huwag na lang pala. I changed a new phone, iphone X ang tatak. Mahal ang bili ng stepfather ko sa akin nito. Halagang isang daang libo ang presyo. Sa mismong shop ng apple ito binili kaya hindi mo pagduduhan na peke.

Tinawagan ko si Cielo. Alam ko sila ang close ni Brian eh! Siya lang ang sagot sa nga katanungan ko.

"Phone Calling"

"Yes?"

"Cielo. please? Pagusapan naman natin ito oh. Nagmamakaawa ako. Ibalik natin ang relasyon natin bilang magkaibigan. Huwag mo na akong isusumbong kay Brian."