My Boy Bestfriend

Chapter 6

Naalala ko na

Mag aalas dose na nang gabi mula noong dalhin ko si Rico sa veterinary clinic. Lumabas ang veterinarian ni Rico tapos tinanggal 'yung nakakabit sa bibig niya.

Hinawakan ko ang kanyang mga braso at nanginginig pa ako sa takot na baka patay na si Rico sana naman ay wag please!?

"He's okay na po Sir. Nagkaroon siya ng mataas na lagnat. Baka po nakakalimutan niyo siyang painumin ng maraming tubig. Kulang ho siya sa paglulon ng tubig. Kaya may infection sa bato ang pasyente. Ang kanyang nararamdaman ay sintomas na ng infection sa bato ngunit hindi ganoon kalala. Dapat regularly ang pagpapainom niyo ho sa kanya ng malinis na tubig."

"Hindi pa po ba pwedeng umuwi si rico?"tanong ko sa veterinarian niya.

"Nope, hindi pa po siya gaanong magaling. Kailangan niya pa pong manatili sa klinikang ito hanggang sa gumaling na siya" Sabi ng veterinarian, Kung iisipin mo, bestfriend ko itong si Rico nong ako ay bata palang. Gifted kasi akong anak. Lahat ng nagmamahal sakin ay binibigyan ako ng regalo kahit hindi ko sila sabihan. Ganyan kasi ang manguto.

Umalis ako sa clinic na yun at sumilong sa may ilalim ng punong akasya.

Ang lamig ng simoy ng hangin, lalo na kung madaling araw. Tumingala ako sa kalangitan. Nakita ko ang maraming bituin. Ang sarap nilang pagmasdan at nakaramdam ako ng neck pain kaya inistretch ko ang leeg ko.

Ouch! Ang hurt naman! Iyan! Ang ganda kasi ng bituin kung kaya't napapatingala ako.

Maya maya pa'y, naglakad ako malapit sa may gilid daan na kung saan, una kong niligtas ang babaeng hindi ko naman kilala pero para bang nakilala ko na siya before. Ni minsan wala akong naalala sa mga nangyari nung nakaraan ko. Ang pait ng tadhana ngayon!

"Hindi ko maalala ang naging nakaraan ko."Pinukpok ko ang ulo ko atsaka sinampal ko pati yung mukha ko ng ilang beses subalit wala pa din akong natatandaan.

.....

Flashback

Car Driving at Clinton Dark Road in US

Si Dad ang nagmamaneho ng car. He's beside of me while my relatives sat in backseat. Pauwi na kami nung time na yun. Kagagaling lang ng school ng mga pinsan ko at ang mga tiyahin/tiyuhin ko naman ay galing sa opisina. Hindi ko maiwasan ma-out of place kasi busy sila sa pakikipagusap sa isat-isa. Tapos si Dad ay nakapokus sa pagmamaneho ng sasakyan.

"Dad? Malayo pa ba tayo sa rest house ni Lola? Because it's too much tiring for trip. Idlip muna po ako ha." Tinitigan ko siya at tumagilid ako upang mapahingahan ang antok na antok kong mata.

" Why son? Natatakot kaba sa dinadaanan natin? Masanay kana anak kasi madilim talaga sa lugar na ito at napagdesisyunan ng Lola mo na magpaggawa ng sariling bahay sa gitna ng white grassland. Isn't pretty right. Too creepy road and few houses. " ginulo niya ang buhok ko.

"Hmm. Dad? I want big brown teddy bear. You'd promise me na ibibili mo ako ng ganong klase teddy bear. Ang tagal ko nang hinihiling yun." Pasalungat na kumurba ang aking labi dahil sa naalala ko na naman ang teddy bear na gusto kong ibigay kay Shane para mapansin niya na ako.

" Childish! " humagikhik si Stewart at binato ako ng kinakain nitong popcorn.

" Hey! Could you stop Stewart!? That's enough. Dont you think that Matthew is overstressed now. He didn't care about his feeling. He's so much desperated to the young girl named Shane. Dont be like him ahh. Go on and sleep now. " nilingon ko si Tita Stephanie ang nakakatandang kapatid ni Daddy na kasalukuyang nakatira dito sa US.