My Boy Bestfriend

Chapter 27

Why you do this?

"Sa Lunes pa daw makakaalis ang bagyo? Eh Sabado pa lang ngayong araw na ito. Walang araw, madilim nga eh. So, paano mong masasabing may araw ngayon?" Isang tinig ang narinig ko mula sa bandang dulo ng kusina

"Si MR..ART..?" May biglang tumakip ng bibig ko.

"Hahaha! Nagulat ka ba?" Tanong ni Mr.Kindness. Bakit nga ba kasi nilakasan ko yung boses ko sa pagtawag sa kanya ng Hmpp.. Huwag na nga lang baka hindi na matuloy.

Isang mukha na kumikinang ang nakatitig sa mukha kong tulala. Malapit na ang mukha niya sa mukha ko. Teka, Hahalikan ba ako ng lalaking to?! Hala, Baka hirangin ako sa pinaka mal*nd*ng babae sa balat ng U,S!? O sadyang ito ang kultura nila na makipaghalikan sa taong una nilang nakilala. Ugh! Ayoko na ng kiss. Sawang sawa na ako jan eh! Binusog na ako ng malandi kong kaisipan ng isang katerbang halik! Enebe! pabebe lang.

I want to take risk about in relationship but I'm scared... Napanghinaan ako ng loob. That's a 100% real. Madami ng mga lalaki ang nanloko sa akin but i always stood up whenever they down me. That's why i don't like to have a quick boyfriend. Feeling ko lang kasi ay umuulit ang bagong tao so there's a high tendency na more pain to come. Sakit lamang ang magiging resulta nyon.

Hindi pa ako ready sa mga ganyang bagay, tulad ng magmahal kaagad. Diba ang saklap maiwanan ng taong hinulog ka tapos di ka kayang saluhin. Ang bunga ay nasaktan kana, nagpakatanga ka pa!

Sus! Binugahan lang pala ako ng hangin sa mukha. Masyado akong assuming bes. Hindi ako kagandahan para mang-steal ng halik sa taong gwapo. Eh di naman lahat ng gwapo ay good kisser!

"Why does your eyes both close? Are you expecting that i will kiss you now? I dont even know you. So, don't expect too much! Don't expect a waiting kiss." Tawa lang siya ng tawa. So, nakakatawa na ba ang sinasabi niya?

"Ouch! Hindi ah! Mas ayokong damhin ang halik mo! Disgusting said!" Nagdabog akong pumunta sa terrace niya.

Tumingala ako sa langit. Tanaw na tanaw ko ang kaitiman ng kalangitan. Bakit kaya maitim ang langit? Bakit sa tuwing maitim ang kalangitan ay simbolo daw iyon na nalulungkot ang mga tao. What a damn perspective.

"Bakit nakabusangos ang mukha ng magaling kong bisita" pinisil niya ang pisngi ko gamit lang ang isang kamay.

"Lalo kang pumapangit kapag nakabusangos ka. Bakit? Gusto mo ba itry ko sayo ang first kiss ko?Wala pang humahalik sa'kin maski isa because I have a virgin lips." sinabi niya sa akin at unti unti na naman niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko. Hindi nagtagal ay hinalikan niya lamang ako sa noo.

" Respect daw sa babae ang halikan sila sa noo that is why i do it to your forehead"

RESPECT? Asan ang respeto don? Anong ibig niyang sabihin? May respeto siya sa akin bilang kaibigan? C'mon, Jillian. Hindi kiporke hinalikan ka sa noo ay sign of respect na iyon. Ginagalang lang ni Andrei ang kultura ng States kaya niya iyon ginawa!

Hindi pa nagtapos ang eksena ng loko. Lumuhod siya at iyon ang kinagulat ko. My ghad! What's the meaning of this? I cannot breathe! Nagtakip ako ng aking mukha dahil sa labis na kahihiyan.

"Can we be a friends? Okay? I need your response right now. So, dont be hesitate. I'm not a bad guy."

"Bad guy? Karamihan sa mga lalaki yan ang linya nila. Huwag mo sana ako paikutin kagaya ng pagpapaikot ng peris wheel sayo. Mahirap ang manghula sa timpla ng mga tao ngayon, kung sila ba'y mabubuti o masasama. Dalawang klase lang naman ang tao sa mundo yung una ay nagpapaloko at ang pangalawa naman ay ang tao na nangloloko