My Boy Bestfriend

Chapter 43

Nanligaw siya

Hinanda ko ang sarili ko sa mga tao. Mukhang hindi na ako makakatakas pa. Sa dinami ba namang tao na sumugod sa kin.

" Matthew, naghahanap kasi ng drummer ang school para sa gaganaping music festival sa Easton University. Baka pwede ka, kasi ikaw lang ang kilala naming marunong magdrum eh. Parang mini concert yun. Isang linggo lang naman ang event kaya pumayag kana." Inabot sa akin ng mga estyudante ang flyers kung saan may event ngang gaganapin ang Easton University.

" Kausapin mo ang school president natin. Alam niya ang tungkol dyan. Yung organizer ng music festival ay nasa school bukas. Lahat ng college students kasama na doon ang senior high. Kaya nga walang pasok ang mga highschool." Bumuka ang bibig ko at tinignan ko lang ang inabot ng mga estyudante.

" Bea, next year ay ipapatanggal na daw ang highschool. Sayang, imbitahan ko sana ang kapatid ko na magaral sa Easton University." Sabi nung lalaki sa girlfriend niya

" Pagisipan ko," kumaripas na ako ng takbo at sumakay na sa kotse ko. Pinaglumaang ferrari nga ng tatay ko ang ginagamit ko. Sa sobrang traffic sa syudad ay nalate na naman akong umuwi. Marami kasing magbabakasyon galing Manila.

" Nak, kain na." Nilapag ko ang bag ko sa couch at nagbless sa kanila.

" Salamat po. Bless po, tito" nagbless ako sa kanya dahil kailangan. May kasalanan padin kasi ako sa kanya.

" Kain na, Matthew." Sumubo ng letchong manok si Brian

" Dumating po pala kayo dito sa Bicol. Kailan lang, hindi ba po nasa Maynila kayo?" Pagtataka kong tanong sa kanila

" Manonood kami ng laban mo anak. We need to support you. As parents, that was their obligation." Ngumisi siya at tinuon ang sarili sa pagkain

" Oh. Dont tell me, Yaya's are also be here." Napayakap ako sa mga magulang ko.

" Tara na, let's eat." Kumuha ako ng plato ko at mangkok para sa sabaw

" Ma, pa? Hindi po muna ako makakastay ng matagal sa bahay. May kakausapin pa po kasi ako."

Matapos maligo, nakapagbihis naman ako ng pangalis. Music festival around the school kaya pwede kaming magsuot ng kahit anong panglakad tapos by next, next week pa kami makakapagsimula ng klase.

Ilang saglit pa ay inanyayahan ako nila Tita Jovie na kumain ng snacks subalit tinanggihan ko iyon. Bakit? Isa lang naman ang dahilan kong bakit ayaw kong sumabay sa kanila kumain nang dahil narin nakakailang silang kasama. Biruin mo iyan, araw-araw na lang sila ang kasama ko sa lahat ng oras. Nakakasawa din kasi ang mga pagmumukha nila.

"No thanks!" inirapan ko sila tita na napanganga sa paglakad ko.

Si Tita Jovie ang trainor ko simula nung magumpisa palang ako pumasok sa larangan ng laro. Tinuro niya sa akin ang skills at tecniques kung paano maglaro ng badminton. Nagkakaroon din ako ng awards.

"Tinext ko si Joshua. Intimate friend ko. He is not in good mood when he was alone at their house. Atsaka hindi kompleto ang araw noon hanggat walang bisyo na nilalagay sarili.

"Ang tagal tagal mo naman! Nangangawit na ang binti ko kahihintay sa'yo. Pasalamat ka, kaibigan kita!" Reklamo nung babaeng katabi ko sa bus station.

"Kundi mo ako kaibigan. Anong gagawin mo sa akin." tapos nagsindi siya ng sigarilyo.

"Bwiset ka Danica! Ang bastos mo din eh ano?Nakita mong malalanghap ko usok ng sigarilyo mo, dito pa talaga! Lumabas ka nga muna" suway ito nung babae sa kanya