My Boy Bestfriend

Epilogue Part 2

The last episode of this chapter. Special chapter might be exclude. Thank you readers! Hanggang dito ay napangabot kayo. Sobra po akong nagpapasalamat sa inyong lahat. Thank you, thank you so much!

Agad kong binuksan yung nakalapag na piattos sa ibabaw ng kanyang lap.

"What the fuck did you do?" Kunot-noo niyang reklamo sabay tanggal ng headset sa tainga nito. Bahagya akong tumawa sa reaksyon niya.

Ultimo pagtataray niya ay hawig na hawig sa kapatid niyang si Stewart also known as peste sa buhay ko. Hindi na ako magtataka kung kanino magmamana itong si Sam Sebastian dahil lubhang napakataray at seryoso ng kanyang paguugali.

"I am pity with you, sige kainin mo na 'yang piattos. Busog pa naman ako sa kinain ko kani-kanina lang e." Pinaubaya niya na sa akin yung piattos na hindi nagagalaw sa kanyang hita.

"Just chew slowly and don't eat like a pig." Napatingin agad ako sa seryoso nitong mukha. Mabuti nalang at busy din yung mga tao sa paligid namin kaya't hindi kami gaanong naiintriga.

"Ewan ko ba kung bakit naiinis ka pa sa akin gayong nakasalampak naman sa tainga mo yung headphone!" Instead of using anger, I do the things in order to be him more irritate. Kaya mas lalo ko pang pinaghusayan yung pagiging maingay sa panguya ng pagkain.

"Can't you just be quiet? I hate such a pig eating manner. Kung hindi nga lang talaga ako naka-set na maupo sa tabi mo ay matagal na akong lumayo sa'yo." Umirap siya at bumaling sa bintana ng bus na kasalukuyang bumibyahe patungong Manila.

"Okay, If you like a noisy environment then free to leave me here." Ngumiti ako at parang nagwagi sa lotto sa saya.

Umidlip ako sa biyahe. Gusto ko pagising ko ay maayos ang pagbungad ko sa Maynila. Pero bago pa man din ako makatulog ay chineck ko kung may message bang iniwan sa akin si Matthew. Namimiss ko na yung bestfriend ko, sana lang talaga ay okay siya sa kanila.

Sinilip ko yung phone ko. Himala! Walang kamensa-mensahe. Where do people go around? Maging si Stewart ay hindi ako makontak. Umm, never mind that. He is my best enemy in life so I will disgrace him as my escort.

"Naghahangad ka pa ng kachat. Ang choosy mo nga e, nandyan naman na kasi si Kuya Stewart. Kung sana siya nalang yung pinili mo noon! Edi sana hindi kana nasasaktan pa." Natigilan ako at biglang nanuyo yung lalamunan ko sa narinig ko; Si Sam na katabi ko.

"At bakit kailangan mong tumingin sa hindi naman dapat!?" Sigaw ko at awtomatikong pumihit yung ulo sa akin nung mga taong nabulabog sa pagsigaw ko. Nadala lang ako ng emosyon 'no atsaka tama ba yung ginagawa ng lalaking nasa tabi ko ngayon?

Agad na palang nagsipagtayuan yung mga pasahero sa loob ng bus. At nilingon ko agad si Sam na tawa ng tawa sa kahihiyan na natamo ko kanina. Napairap ako sa kawalan at hindi nalang inintindi ang bagay na nangyari kanina. Obviously, he's an idiot who trying hard to be so jolly but not–I mean.., madalas kasing pinagkukumpara itong dalawang magkapatid ng kanilang magulang.

Alam ko naman na madalas pinapairal ni Stewart ang kanyang pride kaya madalas nalulubog ang pagiging parte na anak ni Sam sa kanilang bahay. Kaya siguro napakasungit at napakamalungkutin niya sa buhay dahil narin siguro sa comparison na kinauuyaman niya.

Inasikaso ko na yung luggage ko at chineck ng maigi yung nakaseal sa labas non. Mukhang hindi naman nagalaw yung mga luggages and bags ko. I felt safe with this bus.

"Baka gusto mong sumabay sa akin? Sa Dasmariñas, Cavite ka ba bababa?" Umiling agad ako.

"Sa condo unit lang ng ninang ko sa Pasay. Doon nakatira sila Stewart di'ba?"

"Yes but he rarely go there." Tumango-tango ako at naghanap ng taxi na maari kong sakyan.

"Delikado sa Manila kaya sumabay kana lang sa akin. Dalawang way lang naman pinagkaiba ng destinasyon natin e. Saka wala gaanong grab car sa terminal na 'to. Kadalasan mga choosy'ng taxi drivers lang ang nagaabang dito"

Hindi naman ako siguradong safe ako rito sa Maynila. This is also my first time to go in here kaya I decided to come along with Sam.

"Jillian, andito na tayo." Kinalabit ako ni Sam. Naaninaw ko sa bintana ng kotse niya yung bahay ng Ninang ko.

"Thank you! You take me safe!" Ngumiti siya sa akin. May kung anong pakiramdam ako na naramdaman. Parang ayaw ko pa siyang iwan dito.

Naging masaya ang pagalis ni Sam sa harap ng bahay na uupahan ko sa Ninang ko.  Everything was almost fine, nakabiyahe akong ligtas, pinayagan ako nila Mama, Papa at ng mga kapatid ko na lumipat at magaral sa Maynila.

Sana lang talaga ay hindi na mangulit pa si Yohjin cause I will blame myself forever. At sana ay hindi na niya ako sundan pa rito sa Maynila.

----

"Kamusta naman ang maghapong biyahe? Hinatid ka ba ni Celestine dito?" Pagpasok ko pa lang sa loob ng apartment ay nagmanong ako kay Ninang.

"Hinatid lang ako ni Kuya Ace sa may sakayan patungong Manila. Medyo naninibago ng konti sa kapaligiran pero paunti-unti ay masasanay din naman."

Binaba ko ang mga maleta ko kasabay ng mabigat na telang jacket na bigay sa akin ni Matthew bago ako lumayag.

Alam kong magiging masaya na si Matthew sa iba, marami akong natutunan sa mga nakaraan ko. Isa na roon kung paano mas pagtuunang mahalin ang ating mga sarili.

"Dito yung pansamantalang tirahan mo muna. Ang sabi ng Mama mo, ililipat kita sa condo malapit sa school kung saan ka magaaral. At tiyak ako na masasanay ka rin dito. Sa may Makati Area, ang alam kong maraming paupahan ng condo." Ngumiti si Ninang sa akin saka tinulungan ako na magtaas ng mga gamit ko sa kwarto.

Maganda ang kulay ng pintura. Vintage ang dating, hindi na kailangang lagyan ng pintura o wallpaper para magmukhang kabuhay-buhay dahil isang architecture ang asawa ni Ninang.

May sarili din itong banyo at may maliit na balcony sa tabi. Hindi na ako mahihirapan pang magdesign ng kwarto dahil ito ay nakafully-makeover na.

May ilan ding damit na binigay si Ninang. Sobrang komportable ko sa kanya. Kaming dalawa lang ang nakatira dito dahil yung anak niya ay nagaaral pa sa probinsya.

"Guess what, I am back again!" Nabitawan ko ang cellphone ko nang biglang pumasok ang lalaki.

"Anong ginagawa mo rito?" Bulyaw ko sa kanya.

"Malamang sinundan ka, dito ko rin balak magpatuloy ng college. And I'm going to study in La Sallé, ikaw ba?" Normal na taas na tingin ng kilay ang pinagyabang ko sa kanya.

"So what?" walang gana kong sabi.

"How did you know my Ninang's address. You are stupid stalker! Mas malala ka pa pala sa stranger!" He raise his both hands, ano ba siya, kriminal na sumuko?

"Kailangan pa bang sagutin yan? Kung ako sana sinagot mo, malamang doon may sagot." Kinagat ko ang labi ko sa inis.

"Okay." Nag-ngiting aso ang tanga. Ano ba talagang pakay niya sa akin? He travelled here in Manila just to rejoice an satisfaction!?

"I rent my own condo, baka gusto mong maki-share sa akin, para less gastos." Tinaas-taas niya ang kanyang kilay.

"Dito ako titira at hindi ka kasama."

"You? Get out!"