Afra odasına giren yemek kokusuyla gözlerini kapıya çevirdi.
İçeriye evin hizmetlisi girmişti.
8 aydır olduğu gibi tepsiyi önüne çekerek yemeye başladı.
Hastaneden geldikleri gün Baran Afrayı eve bıraktıktan sonra çekip gitmişti 1 ay sonra geri dönmüştü.
Afra 5 haftalık hamileydi.
Baran 2 hafta kalmıştı evde o iki haftada Afrayı 5 kere dövmüştü.
Sonra bir gün çıkıp gitmişti o gün o gündür bir daha Baran'ın yüzünü görememişti.
Her zaman hayali olan ilk aşermesinde kocasını gecenin bi yarısı uyandıramamıştı.
Onun yerine kapıdaki korumaya gitmişti.
Afra kusarken kocası saçlarını toparlamamıştı.
Kendisi çekmişti saçlarını.
Bebeğinin ilk tekmesinde kocası yanında değildi.
Sadece kendisi hissetmişti o tekmeleri.
Kocasına naz yapamamıştı.
Naz yapacak kimsesi olmadığı için öğrenmişti naz yapmamayı.
Duygulandığında kocasının göğsünde ağlamamıştı.
Yastığına sarılmıştı.
Doğum korkularını kocasıyla gidermeye çalışmamıştı.
Dergilerden, videolardan,kitaplardan,tecrübeli arkadaşlarından öğrenmişti korkmamayı.. korkmamaya çalışmayı...
Afra bu düşünceleriyle kaşığı tabağın kenarına bıraktı. İştahı kaçmıştı.
Ellerini şişmiş karnının üzerinde gezdirmeye başladı.
"Bebişlerim biliyorum babanızla tanışma arzunuzu ama bugünde gelmedi elbet bir gün tanışacaksınız biliyorum"
diyip gülümsedi bebişlerinin anlattıklarını hissettiğini sağ elinin altındaki baskıyla hissetti.
Tekme atmıştı bebeğinin bir tanesi.
İkizlere hamileydi Afra. Bir kız bir de erkek.
Onlara ne zaman babalarından bahsetse bir tanesi tekme atıyordu hep.
Geceleri aşerdiğinde yatağında uyandıracak kimse olmadığı zamanlar korumaya haber veriyordu.
Koruma istediği şeyi getirene kadarda bebeklerine Baran için söyleniyordu yada kusarken yada doğum korkuları başladığında, bebeklerinin odasını hazırlarken,ilk kıyafetlerini alırken.
Bebeklerinin elleri ayakları oluşmaya başladığından itibaren Baran'ın konusu açıldığında bir bebeğin tekmesini hissediyordu Afra şimdi de olduğu gibi.
"Anlaşılana göre biriniz çok düşkün olacak babasına "
diyip gülümsedi Afra.
Günler günleri kovaladı.
Baran gelmedi.
Afra bebeklerinin babasını bekledi.
Ne kadar hamilelik sürecinin 2 haftalık kısmında Baran'ın şiddetine maruz kalsada hamileydi gözleri arıyordu Baran'ı.
Gelmesin diyordu bir yanı bir yanıda ihtiyacım var desteğe yanımda olsun diyordu.
Ah salaktı Afra hamile haliyle şiddetini gördüğü bir adamın yolunu arıyordu gözleri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZİNDAN -bir töre hikayesi-
General FictionMardin güzel şehir... İçinde binlerce kadının çığlıklarını yaşatan ey güzel Mardin.. Töreye kurban gidip sesi duyulmayan kadınların şehri Mardin.. O sessiz çığlıklar ne zaman duyulacak Mardin? 14 15 yaşlarında olan küçük kadınların sesi ne zaman duy...
