2 yıl.. Tam iki yıl geçmişti o olayın üzerinden. Afra o gün anlık sinir krizi geçirdiği için bayılmıştı. Kendine geldiğinde ise hastanede ne Baran, ne Kardelen, ne Burak vardı. Eve gittiklerini düşünmüştü. Anne yüreği sabredebilir mi çocuğunun durumunu bilmeden?
Bir doktor bulup Kardelen'i sorduğunda öyle bir hastanın gelmdiğini söylemişti. Ne Baran Ağa, ne kardelen ikisinden de koca hastahanenin haberi yoktu. Öyle bir hasta gelmedi diyip duruyorlardı. Taksiye atlayıp eve gittiğinde İnanç, Kardelen ve Barandan hiç bir iz yoktu. Çocuklarımı götürmüştü. Avlunun ortasında ise Sedanın cansız bedeni vardı. Fatoşun anlattıklarına göre kendi başına gelmişti eve avludaki İnançı arabasına bindirmişti. Sonra geri girmişti eve. Sedanın önce topuklarına sıkıp acı çekmesini sağlamış sonra omuzlarına sıkmış. Başınada bir koruma dikmiş kimsenin ambulası aramamasını tembihlemiş.. Sedayı orda ölüme terk etmiş.
Sonrada gitmiş..
Öldüler mi kaldılar mı en ufak bir fikrim yok. Kardelen o gün ne hale geldi hiç bir fikrim yok.
Bebeklerim 3 yaşına gelmişti. Onları iki seneden beri görmüyordum. O kadar kötüydüm ki onların gidişinden saçlarım dökülüyor avuç avuç. Ama Burak ve Fatoş sayesinde fiziki olarak ayağa kalktım. Şirketimin başına geçtim. İçimdeki acıyı dışarıya yansıtmamayı öğrendim. Her gün içim kan ağlasada göstermemeyi öğrendim dışarıya artık Rabbimden tek isteğim çocuklarım. Görmedem kokularını almasamda olur. İyilermi karınları tokmu bunları bilsem bile yeter bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZİNDAN -bir töre hikayesi-
General FictionMardin güzel şehir... İçinde binlerce kadının çığlıklarını yaşatan ey güzel Mardin.. Töreye kurban gidip sesi duyulmayan kadınların şehri Mardin.. O sessiz çığlıklar ne zaman duyulacak Mardin? 14 15 yaşlarında olan küçük kadınların sesi ne zaman duy...
