Undecided✓

Eighth Ambivalence

MACEY'S POV

'Tutututuuuuut..... tututuuut...'

Napatingin ako sa relo ko. It's already 4:30am. I need to get up pero hinihila pa rin ako ng kama ko.

So, like an animal when being tickled, I rolled over just to leave the perfect hug of my comforter and pillows to me.

I kinda regret that, now, I'm sad.

"Ahhhhhh!" Kasalukuyang nag-iinat ako at kinukusot ang aking mata. Kahit ba tamad na tamad ako gagawin ko!

Pero napahiga pa rin ako sa kama ko.

'Tutututuuut... Tutututuuut..'

"Shocks! Pasukan nga pala ng 2nd Sem!."

Dali-dali na akong bumagon at agad na naligo. Napuyat akong kakahanda ng gamit ko para bukas. Kahapon lang kasi ako nakapamili ng gamit ko at mga damit na susuotin ko with equipments and features that can be useful for future activities.

Ayoko pa namang nahuhuli sa klase.

Nagpakapuyat pa kasi ako sa apartment ni kuya eh. Si Junnah kasi eh pinagod ako pero masaya naman.

Hindi naman ganoon kalayo ang school ko sa apartment pero ang aga ko pa ring gumigising. Well, as far as I know myself, ayokong nahuhuli sa kahit ano. Ayokong nalelate! Lalo na sa school. Pero pag galaan? Nagagawa ko naman basta hindi ako pagod ng kinagabihan.

Habang pinupunasan ko ang sarili ko ay biglang nagvibrate ang phone ko. My brother texted.

'Macey, I need you to take Junnah to school. Gisingin mo na din si Dennis and prepare their breakfast, snacks and lunches. I'm sorry pinagmamadali kasi ako ng boss ko.'

Ang hirap naman talaga ng sitwasyon ni kuya, it's a good thing na maaga akong nagising ngayon alam kong 7:30 pa ng umaga ang pasok ko pero sila Dennis at Junnah ay 7:00am, magkaiba pa ng daan ang schools namin. 

At dahil nga first day ngayon, I'm gonna say it's traffic pa rin kasi marami pang freshman, transferees and enrollees sa school na ngayon pa lang mag-aasikaso ng dapat nilang matagal nang ginawa sana.

But, then again, we all have different paces so who am I to judge, right?

Gumayak na ako. I prepared my outfit of the day. Doon ko na lang din lulutuin at ihahanda yung lunch ko kila kuya. After 40 minutes, natapos na akong magbihis kinuha yung mga gamit ko, sinecure yung bahay at nagcommute na papunta kila kuya para mabilis.

Pagkarating ako dun ay hinanap ko pa yung spare key sa garden. Hindi ko naman kasi inaasahan na pupuntahan ko sila ng umaga ngayon.

Pagkapasok ko ng bahay dumeretso ako sa kusina para ihanda yung agahan namin. Sinabay ko na rin yung snack at lunch. Sampung minuto bago mag-alas sais ay natapos ko na ang lahat.

Umakyat na ako sa itaas. Una kong ginising si Junnah. Halatang inaantok pa ang batang to. Napahagikgik ako sa isang tabi pagkatapos ko siyang bulungan.

Nagising ang diwa niya at dali-dali niyang pinuntahan ang kwarto ng kanyang Tito Dennis.

Hinila niya ang paa nito, sinubukan niyang iikot ang katawan nito para mahulog.