Undecided✓

Eleventh Ambivalence

MACEY'S POV

Wala naman akong gaanong hinahangad kundi tunay na kaligayan sa tabi ng aking minamahal.

Mahirap bang ibigay iyon?

It was may first year in college noong naranasan ko yung heartbreak na hindi na talaga naghilom.

Kasi ako as an aspiring dean's lister, my heartbreak wouldn't be a hindrance to fulfill my dreams pero ito? Iba talaga eh.

Hay! Ang hirap naman maging isang college student, nakakapagod. Asignments dito, projects doon, tapos may mga practices pa for some transfer task. Idagdag mo pa yang mga thesis na yan. Kaliwa't kanan ang mga ginagawa!

Sandamakmak na gawain, tapos sabay-sabay pa yung deadlines.

Kapag hindi mo nagawa ang isa sa mga yan sigurado bagsak ka! Yung as in bagsak na wala ng pag-asa.

Sardinas!

Minsan ulam

Kadalasan grade mo.

Puro cinco kapag tinamad ka sa level na to! Kapag nagpabuhat ka siguradong bubuhatin ka pababa. Nakakahiya naman na sila ginagawa nila best nila tapos ikaw chill lang, wala kang ambag para ring wala kang ambag sa grade mo.


Wala ng panahon para makapagpahinga at makapagpakasasa sa mga bagay na walang kabuluhan!

Wala na ring panahon para sa lablayp na yan! Kahit mahuli na iyang sagabal sa pag-aaral na 'yan kasi hindi naman iyan yung magdidikta sa ikagaganda ng buhay mo eh.

Nakapagjowa ka nga ng mayaman, edi parang wala lang din lahat ng pinaghirapan mo.

Sa akin kasi hindi worth it iyang mga ganyan.

Mas maganda pa rin iyong mga bagay na pinaghihirapan, pinagsisikapan mong mapasayo kesa sa easy to get or instant na lang bigla!

Anong ipagmamalaki mo? Yung jowa mo na maraming pera?

Sampal ko pa sa inyo mga credit cards niyo eh, pwe!

Pag-untugin ko pa kayo ng mga sugar bebe kuno niyo, che! 

At least kapag alam mong galing sa hirap mo every coins or money you'll count masasabi mong ay nakuha ko ito kasi pinaghirapan ko ito.



Nakakafrustrate.

Laging busy sa mga bagay bagay. Wala na talagang pahinga.

Yan ang tanging masasabi ko sa buhay na mayroon ako ngayon tapos, idadagdag ko pa yun? Baka makikita niyo na lang akong nakahandusay sa daan o kaya lumulutang sa ilog kasi ang hirap na kayang magmulti-tasking and then, may mangungulit pa sayo kapag hindi mo pinapansin? Myghad! Sabik lang?

Base on observations lang naman kasi hindi pa ako nakaranas ng ganyan, yung masasabi mong relasyon talaga. Kaya I say no to that kinds of shitness in my life.

Gagawin lang nitong toxic ang napakagandang plano ko sa buhay.

Saka bago yan, babayaran ko pa yung debt ko sa parents ko na nagsusustento sa pag-aaral ko, yung baon ko tapos daily needs. Oh diba, tapos magsasali pa ako ng ilan pang sagabal.

Since naisali ko naman na sa topic yang about sa love life na yan, why don't you listen to my perspective. Baka ma-enlighten ko kayo at sumang-ayon din kayo sa sinasabi ko...