You're Still The One [COMPLETE]

Chapter 12

Kylie

"Ky"

I felt someone tap my shoulders but I didn't mind it dahil ayaw pa talaga bumukas ng mata ko.

"Ky" someone said and again I felt someone tap my shoulders.

"Ky" a manly voice said as I felt someone grab my shoulders and slightly shake me.

Kahit na inaantok pa ako sinubukan kong magising para tignan kung sinong lapastangan ang yumugyug sa akin para magising ako.

"Pa" my eyes widen as I saw my father standing behind me. I saw someone smiled at the back. It was Tita Mariel.

Napatingin ako sa wrist watch ko. It was 2 a.m.

"What are you doing here? Hindi va dapat nasa bahay na kayo at nagpapahinga?"

"Hindi ba dapat ako ang magsabi niyan sa'yo?"

"Pa please spare me this time. I don't want to argue with you"

"Kung ayaw mong magtalo tayo uuwi ka ngayon din" maawtoridad na sabi nj Papa.

"Pa!"

"Kylie Nicole! Hindi mo ko madadala sa pagtaas ng boses" nakakunot noong sabi ni Papa "Papatayin mo ba ang sarili mo sa pagod ha anak?" tanong nito sa akin at bakas sa boses niya ang pag-alala "Naiintindihan kong nag-aalala ka para sa asawa mo pero Ky , kakagaling mo lang sa taping kanina at baka nakakalimutan mo hindi mang ikaw ang nagmamay-ari ng katawan mo"

Nanlaki ang mga mata ko as I look at my dad. How did he know? Walang ibang nakakaalam except for -

Napatingin ako sa taong nasa likuran ni Papa.

"I'm sorry Ky, narinig niya kasi yung pag-uusap natin and I think he had a hunch because he saw the ultrasound"

I sighed "That's why" I said and smiled "So you know now Pa"

"Bakit wala ka bang planong sabihin sa amin iyang dinadala mo?"

"Of course not, Pa! Its just that naghahanap pa ako ng tamang tiyempo para sabihin sa inyong lahat"

I heard Papa sighed after a few seconds I felt his hand tap my shoulders "Go home, anak"

"Pero mamaya pa darating sila Dad"

"I talk to Bhong already and he agreed na pauwiin ka"

"D..does Dad kno -"

"Alam na ba nila?"

Tumango ako at nakita kung umiling si Papa "Hindi ko sinabi sa kanila dahil alam kong mas maganda kapag ikaw mismo ang magbalita sa kanila tungkol sa magiging anak niyo ni Ru"

"Thanks pa" sambit ko at nginitian si Papa at tsaka yinakap ito.

"Sige anak, umuwi ka na naghihintay na si Manong Ted sa parking lot"

"Pero -" sambit ko at napatingin ako kay Ruru.

"Nandito kami para maging proxy mo, kaya go, take a rest. Bumalik ka na lang dito pag nakapagpahinga ka na"

"Don't worry Ky, hindi namin pababayaan si Ruru. Mas dapat mong isipin ang sarili mo pati ang mga bata"

Napatingin ako kay Tita Mariel "How are they, Tita?" di ko napigilang itanong kay Tita Mariel.

"They're fine. Ziel is a smart kid. She understands the situation very well pero minsan umiiyak dahil miss na daw niya kayo. Si Kiel naman hinahanap ka pero nagagawan naman namin ng paraan"