Ne kadar da uzun olmuş bu yola çıkalı. Ne kadar da çok şey yaşamışız. Binlerce kelime yazmışız, tonlarca şey hissetmişiz.
Su ve Rüzgar benim ilk göz ağrımdı. Ne zaman için sıkılsa ne zaman ağlasam ne zaman mutlu olsam ne zaman bir şeyden kaçacak olsam bu hikayeye sığınmıştım. Tüm ergenliğim, tüm çocukluğum bu kitapta saklı.
Ben sevdiğim adamı yaşarken oluşturdum Rüzgarı. Ne zaman sevdiğim adama baksam Rüzgarı yazdım. Rüzgar o yüzden bende hayali bir kitap kahramanı değil tüm kalbimin gerçeği oldu.
Dediğim gibi uzun bir yol oldu ve siz beni hiç yalnız bırakmadınız. Ne zaman bocalasam, ne zaman o kuyuya ben düşsem desteğinizle beni tekrar çıkarıp kalbimi attıran şeyi yapmama neden oldunuz. Yazmama.
Siz olmasaydınız belki de ben çoktan bırakmıştım. O yüzden bu hikayenin sonunu ben değil siz yazdınız.
Ay çok duygulandım ben bi saniye izin verin.
Sizi çok seviyorum arkadaşlar. Yazdığınız yorumlara güldüm, üzüldüm, aklıma not ettim. Ama hep o yorumlarla yoluma devam ettim. Hepiniz hakkınızı helal edin.
Yeni sayfalarda ve kokularda görüşmek dileğiyle...
Hep olduğu ve olacağı gibi en güzel sevgiler benden size.
S.A'ya.
XX
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SU VE RÜZGAR (TAMAMLANDI)
Teen FictionSu akıp gider hayatta. Saf ve durudur hep. Yaşam kaynağıdır. Nefes almak gibidir Su. O olmazsa yaşayamazsınız. Rüzgar kaplar tüm vücudunuzu. İyi hissettirir sizi. Yaşamak için ona da ihtiyaç duymak zorunda kalırsınız bir süre sonra. Zaten karanlığı...