"Beni kullan!" dediğinde ne demek istediğini anlamamıştım. "Onu kendinden uzaklaştırmak için beni kullan bu sevgililik oyununa yanında devam edelim. Bırak bizi sevgili sansın. Böyle olursa senide rahat bırakır." aslında güzel fikirdi ama bu tehlikey...
Merhaba arkadaşlar yeni bölümle sizlerleyim. Umarım beğenirsiniz biraz fazla romantik oldu ama.
İnstagramadresi
Sonsuza kadar yağız ve su
Ne yaparsan yap, daima pişman öleceksin. Belki yaptıklarından Belikide yapmadıklarından
Dostoyevski
Sabah uyandığım da ilk yaptığım şey şapşal gibi gülümsemekti. Yeni bir güne uyanmıştım. Gün ışığı edepsizce odaya sızıyordu. Ayaklarımda ki sıcaklık Esin'in yakın olmasından kaynaklanıyordu. Yeni bir güne merhaba demiştim. Bu sefer içimde ki huzursuzluk yoktu. Çünkü her sabahtan farklı olarak uyanmam için bir sebebim vardı. Bu sebep her ne kadar sabahın körün de uyanmamı sağlasada bu duygu hoşuma gitmişti. İçerisi fazla sıcak olmadığı halde Esin'in vücut ısısından dolayı terlemeye başlamıştım. Olduğum yerde kımıldanmaya başladım. Esin'in üstümde ki kolları beni engellese bile kapıdan tarafı zorla döne bildim. Esin'in nasıl bir uyku zevki varsa kollarıyla beni ahtapot gibi sarıyordu. Uykusunda sarılma ihtiyacı duyuyordu. Bu da korktuğunu veya kendini güvende hissetmediğini anlamına geliyordu ama belki de bir nedeni yoktur. Sadece sarılıyordur. Çoğu insanın ihtiyaç duyduğu gibi.
Bazenherşeyebiranlamyüklememekgerekir.
Dün olanları hatırlayınca parmaklarım dudaklarıma gitti. Gülüşüm daha da derinleşti. İlk defa öpüşmüştüm. Halini kurduğum bir aday değildi her ne kadar güçlü harika pazıları olsa bile bir o kadar da kötü huyları vardı. Misal kızlarla çok takılıyordu. Yani takılmak derken onun ki biraz kötüydü. Aras bu işte ne beklemem gerekiyordu ki. Esin'in üzerimdeki kollarını sertçe geriye doğru ittim. Esin uyanır gibi oldu. Kollarının arasına yastığı aldı ve yatağın öbür tarafına doğru dönmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Esin!" diyene kadar Esin büyük bir gürültüyle yataktan düştü. Uyanıp kafasını bana kaldırır bakar diye bekledim ama beklediğimiz tepki gelmedi. Bende yatağa uzanıp başımı yatağın yanına koydum. Gördüklerimle şok oldum. Çünkü Esin yastığa sarılmış uyumaya devam ediyordu. Nasıl bir uykudur arkadaşım. "Yuh Esin ya ne uykuymuş bunda bile uyanmadıysan" dedim. Beni duymadığını biliyordum. Bir nevi kendi kendime konuşuyordum. Ne içiyordu uyumadan önce. Bir kaç defa görmüştüm. Uyumadan önce ilaç alıyordu. O haplar Esin'i bu hala getiriyor olmalıydı. Gencecik yaşta o kadar ağır ilaçlar almanın bir sebebi olmalıydı. Yatakta doğruldum. Azra yatağında değildi o da muhtemelen kahvaltı hazırlıyordur.
Yataktan kalıtım. Bu saatte kimse uyanık olmaz diye prizmalarımla odadan çıktım. Sabahın köründe kimse kalkmazdı. Elim kapının kupunda koridorda ki sessizliği dinledim. Bu sağır edici sessizlik herkesin uyuduğunu gösteriyordu. Gözüm biran Yağız'ın odasının kapısında takılı kaldı. Aras muhtemelen orada uyuyordu. Gece Yağız'ın gelmediğini biliyordum. Ha bu arada dün nasıl mı bitti?
