How to be yours? (COMPLETED)

Nine: Chance

Tumalikod ako nang makita ko siya at handa ng umalis sa kwartong yun.

"Takot ka bang may malaman ako, Agatha?" Nakuha niya agad ang atensyon ko at muling humarap sa kanya. Nakangiti siya sa akin ng tila nang-aasar.

"At ano naman ang ikakatakot kong malaman mo? I just want to stop seeing you again, Mr. Zeus Uy." Naglakad siya palapit sa akin.

"You know how much you will pay for breach of contract, right?" Ngumiti ako na tila wala akong pakialam sa sinasabi niya at hinayaan siyang magsalita. Kaya umalis na ako sa harapan niya at bubuksan na sana ang pintuan ngunit muli siyang nagsalita.

"I know everything Agatha." Napahinto ako sa pagbukas ng pinto.

"Can you please stop making lies, Zeus." I confront him.

"Lies? Do you think I'm lying or you are the one?" He was trying me.

"I will never work for you, Mr. Uy."

"It's alright, just pay for the penalty and you may go. I think its worth, more than hundred of thousands." He seated on his executive chair with his high confidence.

"Jerk!" He give me his  sly smile that makes me more annoy.

"Don't worry I separate works from personal life."

"What should I do now?" I just need to end the contract and that's it.

"Just do everything I will ask for." His expression on his face makes me more nervous.

※※※♣♣♣※※※

"Anong nangyari? Bakit kay Zeus ka napunta?" Naguguluhan tanong ni Michelle.

"Malay ko bang siya ang magiging boss ko. Kung alam ko lang, di sana tinanggap ko na ang trabaho na inooffer ni Railey kaysa mapunta sa gaya niya."

"Ewan ko sayo bes. Hindi mo na maiiwasan ang gulong pinasok mo." Halos gusto ko na ngang iuuntog ang sarili ko sa pader.

"Mommy, I'm too sleepy." Sync grumbled.

"Okay, baby. Let's get home." Tiningnan ko muli si Michelle.

"Oh sige bes, salamat sa pagbabantay kay Sync."

"Ano ka ba, okay lang. Basta punta ka lang dito kapag walang kasama si Sync sa bahay niyo. 24 hours naman bukas ang shop." I nodded.

"Salamat talaga bes." Tumayo na ako at binuhat ko na si Sync na ngayon ay nakaidlip na sa sobrang antok.

Palabas na sana ako ng coffee shop ni Michelle nang biglang may pumasok doon.

"Agatha."

"Railey? Anong ginagawa mo rito?" Nagulat naman ako na andito pa siya ngayon dahil dis-oras na ng gabi.

"I just knew that you will be here." Muli kong sinulyapan si bes na alam kong alam niya kung anong nangyayari.

Tangging sinagot lamang sa akin nito na "wala akong nagawa posture."

"Ah ganun ba?" Hindi ko alam kung maiilang ba ako o hindi dahil sa pagtanggi ko sa offer niya.

"Akin na muna siya." Pagtukoy niya kay Sync. Binigay ko sa kanya si Sync na ngayon ay mahimbing nang natutulog.

Nagpaalam muli kami kay bes at naglakad na pauwi ng bahay. Halos isang kilometro lang ang layo ng bahay mula sa shop ni bes.

"Did you get a job?" Nahihiya akong tumango sa kanya.

"That's good." Maikling nitong sagot.

"Sorry for not accepting your offer." I look at him with my sincere sorry.