Obsessed

Epilogue

Aeiou's P.o.V
"Gising na ba siya?" tanong ng isang boses.

Idinilat ko ng kaunti ang mata ko at sinilip ang mga nangyayari sa paligid ko.

Iginalaw ko ang daliri ko para malaman niyang gising na ako.

"Pwedeng maiwan niyo muna kami?" tanong ng lalake.

Nakarinig ako ng pagsara ng pintuan. Nasaan ba ako? Puting-puti ang paligid at walang ibang gamit kungdi ang kamang hinihigaan ko.

Tuluyan ko ng binuksan ang mata ko. Nakita ko ang lalakeng nakapang-detective na damit at nilapitan niya ako.

"S---sino ka? Anong ginagawa ko dito?!" natataranta kong tanong.

"I'm detective Reyes. Natatandaan mo ba ang mga nangyari sa'yo kanina?" tanong nito.

Pumikit ako ng mariin. Oo nga pala. Tinakbuhan ko ang patay na si Raquel at nabangga ako.

"Yes. Naalala ko pa lahat."

"Pwede bang ikuwento saakin ang lahat?" tanong niya ulit.

Tinanguan ko lang siya at ikinuwento ko na lahat-lahat.

"So you killed the killer?"

"Yes. That scene was very familiar. It looks like it happened a years ago. Alam mo ba ang Déjà Vu? Parang ganun kasi lahat, eh."

Napaisip ako. Pwedeng ako nga si Red. Pero, napaka-impossible na mangyari lahat saakin ang mga nangyari na dati.

"Déjà Vu? Narinig ko na din 'yan. Imposible naman na coincident lang 'yan."

Patay na kaya si Xylan? Hindi ko na ba siya makikita?

"Detective Reyes, patay na ba si Xylan? Hindi na ba siya makaka-survive?! Tsaka anong nangyari saakin?!"

"Hindi ko din alam. I'm a detective not a doctor. But, they said, it directly hit Xylan's heart. Depende, kung makakayanan pa niya. And you? Naka-comatosed ka ng 6 years.

Nagulat ako. C---comatosed?! Paano?!

"It's been a year, Red." napalingon ulit ako sakanya. Ba--bakit kamukha niya si.... Xyrus?!

"Teka! Hindi ako si Red! Ako si Aeiou!!" sigaw ko sakanya. Umiling lang siya.

"Ano bang pinag-sasabi mo? Na-coma ka lang, iba na 'agad ang pangalan mo? Pfft! What a nice joke?" matawa-tawa niyang sabi.

Anong naka-coma?! Anong iba na ang pangalan ko? Tumingin ulit ako sa salamin, teka! Ako pa din 'to!!

"Teka, Xyrus! Hindi ikaw si Xylan ikaw si Xyrus!!" sigaw ko.

"No! I'm Xylan. Ano bang sinasabi mo?! Sino 'yang Xyrus na 'yan, ha?!" naiinis na tanong niya.

"Bakit mo tinatanong kung ikaw 'yun?! At tsaka, paano ka nabuhay?! Akala ko patay ka na?!" naguguluhang tanong ko.

"Well, as you can see, na-50/50 ako. Buti na lang at nakita ako ng kapitbahay. Then, he rescued me. Pina-transplant nila ako ng puso. Straight to the heart kasi 'yung bakal. Then after one year, nagising ako. Buti na lang at hindi nawala ang memorya ko. Hinanap kita. Kahit saan pumunta ako. Araw at gabi, hinanap kita. And then I met Brian. Sabi niya, nurse daw siya sa hospital na 'to. Nalungkot ako ng malaman kong 6 years ka ng comatosed. But now, gising ka na. Pwede na tayong mag-sama ulit. We can be together." naka-ngiting sabi niya.

No! Kung 6 years na akong comatosed, 22 years old na ako?!

"Sir, ilang taon na ako? Please, sagutin mo ako!"