Protecting The Mafia King

Chapter 27

Chapter 27

Third Person Pov

"Aiken tama na yan" saway sakanya ni Dylan saka kinuha ang baso nang alak na dapat iinumin ni Aiken

Magda-dalawang oras na siyang umiinom. Pagkadating na pagkadating palang nila sa main HQ ay nagtungo na agad ito sa mini bar para uminom.

"Leave me alone Dy" malamig na sabi nito at binawi ang baso sakanya. Napa-iling nalang ito.

Wala talaga siyang laban kay Aiken. Kung gusto niya gusto niya. Walang sino man ang makakapigil dito maski kamatayan.

"Wein, hindi pa tapos ang laban. Yes, lamang na sila. Pero hindi tayo susuko. We are the Phoenix remember? That no matter how many times we burst into flames, we can always rise into ashes" Saglit siyang napatigil at bahagyang ngumiti.

"Black Phoenix?" Tanong nila kay Aiken nang sabihin nito ang gusto niyang maging pangalan nang grupo

"Black because we all like the black color and Phoenix because no matter how many times we burst into flames, we can always rise into ashes" 

"Yeah, remembered it. Ang hindi ko lang kasi matanggap ay pati si Nathan. Pati si Nathan..."  hindi na niya tinapos pa ang sasabihin at uminom ulit nang alak

"Everything will be okay in the end. If it's not still okay, then it's not the end. Andito pa kami ni Elwood. Hindi ka namin iiwan" sabay tapik-tapik nito sa balikat ni Aiken

"We can do it, Czar" pagkatawag sakaniya ni Dylan nang Czar ay parang bumalik ang dating siya. Ang dating Aiken Wein Hassler na dapat katakutan nang lahat.

Pagkatapos ay nagpa-alam na si Dylan na aalis na. Nagawa na niya ang dapat niyang gawin. Ang kinakailangan nalang ni Aiken ay ang mapag-isa.

-*-*-*-

Samora Pov

(Continuation...)

Napasandal nalang ako sa puno nang bigla akong manghina. Akala ko panaginip lang ang lahat nang nangyari nang gabing yun. Pero sana panaginip nalang ang lahat. Ang hirap kasi tanggapin. Sobrang hirap.

Huminga ako nang malalim saka naglakad palayo sa lugar na iyun. Hindi ko alam kung saan ako papatungo. Kung saan siguro malayo sa lahat.

"Samora" napahinto ako sa paglalakad nang may humawak sa braso ko.

Ramdam ko ang isang patak nang luhang dumaloy sa mukha ko nang marinig ko ang boses niya.

Pumikit ako sabay punas sa luha ko at kinalma ang sarili ko saka bahagyang ngumiti. Wag ngayon Samora. Lakasan mo ang loob mo. Kailangan mo siyang harapin

"You heard everything, right?" I bit my lips and look away. Should I tell him?

"Samora, can you close your eyes?" napakunot akong bumaling ulit sakanya. Akala ko may sasabihin pa siya pero nanatili siyang tahimik kaya sa huli ay pumikit nadin ako.

Kinuha niyang ang dalawang kamay ko at pinisil-pisil ito

"Will you imagine the first time we met?"

"Lagi mo ba siyang napapanaginipan?" Napalingon ako sa may pinto. Tsk, a new person again