•We're just two ghosts standing in the place of you and me
Trying to remember how it feels to have a heartbeat•
Wszystko zaczęło się już w liceum.
Ona nagle wyjechała, zostawiając go bez słowa.
Gdy po wielu latach oni się spotykają, on nadal jest d...
Po wyjściu Zayna od razu poszłam spać. Nie miałam już siły na cokolwiek... Następnego dnia, obudził mnie mój durny telefon, który wciąż uparcie dzwonił. Na wpół przytomna odebrałam.
- Venus nie żyje. - wymamrotałam.
- Nie czas na żarty, Venus. - rozpoznałam głos ojca.
- Tata?! - pisnęłam i zerwałam się z łóżka do pionu. - T-tato, co się dzieje? Czemu dzwonisz?
- To ja się pytam co się dzieje, Venus! Dzwonili z uczelni! Dr Richards twierdzi, że twoja kariera wisi na włosku przez jakiegoś chłopaka! Wiem, że to Zayn Malik! Jak mogłaś to ukrywać przede mną!? Ogłupiałaś?! Znów się z nim zadajesz?! - darł się.
- No zabiję gnojka... - fuknęłam.
- Coś ty powiedziała?! - krzyknął.
- Tato, to nie do ciebie, to w telewizji. - wytłumaczyłam szybko. - Nie ma żadnego chłopaka, przysięgam. Zaszło nieporozumienie. Chłopak o którym mówisz, miał wstrząs mózgu i ubzdurał sobie, że jestem jego dziewczyną! - sapnęłam. - Kylie może ci to potwierdzić, zapewniam cię!
- Zamilcz! Wrócisz do Londynu, będziesz mieszkać ze mną i Giną. I nawet nie próbuj ze mną dyskutować. Popełniłem wielki błąd wypuszczając cię do Stanów Zjednoczonych. - warknął.
- Tato, ja nie mogę tam wrócić! - jęknęłam.
- KONIEC DYSKUSJI! - wydarł się ostatni raz i odłożył słuchawkę.
Przysięgam, zabiję Zayna Malika. Roztrzęsiona wyszłam ze swojego pokoju. Kylie akurat parzyła kawę. Cały czas milczałam i patrzałam tępo w ścianę. Zauważyła mnie dopiero po dłuższej chwili.
- Witam, śpiąca królewno. - uśmiechnęła się. - Wszystko okay? - upiła łyk kawy. - Czyżby Zayn znów się zakradł do mieszkania i wykończył cię?
- Kylie... Proszę, nie... - skrzywiłam się. - Wracam do Londynu...
- Że co proszę? - zdziwiła się. - Jak to wracasz? Dobra, wczoraj coś majaczyłaś, że tęsknisz za domem, ale nie wiedziałam, że do tego stopnia...
- To nie ja podjęłam tą decyzję. Tata dowiedział się o Zaynie. Dzwonił do niego Richards i się poskarżył. - wyjaśniłam.
- No zabiję gnoja. - warknęła brunetka. - Hej, nie ma żadnego sposobu, żeby przekonać twojego ojca?
- Gdyby był, to bym ci nie mówiła, że wracam. - wywróciłam oczami. - Cholera jasna, w dodatku ojciec powiedział, że zamieszkam z nim i Giną! On nie może mnie zostawić samej z tą blond wywłoką samej w domu, kiedy on będzie sobie podróżował!
- Co za hipokryta. - sapnęła Kylie. - Co teraz?
- Nie wiem... - wzruszyłam ramionami.
Generalnie skończyło się na tym, że razem z Kylie spędziłyśmy niemalże cały dzień na jedzeniu Ben&Jerry's i oglądaniu Netflixa. W końcu niedługo nas rozdzielą i nie będziemy się codziennie widzieć. Jakoś o 21 ktoś zaczął walić do drzwi.
- Huh, raczej nie mój ojciec. - mruknęłam
- Ja sprawdzę. - powiedziała Kylie i poszła do drzwi. - Venus nie ma w domu.
- Niezła próba, ale wiem, że jest. - rozpoznałam głos Zayna.
Zwlokłam się więc z kanapy i owinięta różowym kocem podeszłam na korytarz. Przede mną stał Zayn. Był ubrany w garnitur i o cholera to znowu się dzieje.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Hej, Venus... - uśmiechnął się lekko.
- Hej, Zayn. - odwzajemniłam jego gest.
- O nie! Nie na mojej zmianie! Venus, ocknij się! Halo! Londyn! - Kylie machała mi rękami przed twarzą.
- Ah no tak. - skinęłam głową. - Zayn, wyglądasz niesamowicie, ale... Nie mam nastroju. Właśnie planuję jak cię zabić.
- Właśnie. - Kylie uśmiechnęła się sztucznie.
- Z powodu? - zdziwił się Zayn.
- Przez ciebie Venus wraca do Londynu. - wyjaśniła K.
