HATIRLATMA:
''Ben... Üzgünüm...'' diye fısıldadı.
''Ne var biliyor musun? Üzgün olman hiçbir şeyi değiştirmeyecek! Ben de üzgünüm, ama üzgün olmamız lanet olası ilişkimizin geri gelmesini ya da ailemin hayata dönmesini sağlamayacak!''
''Sadece üzgün olduğumu ve seni sevdiğimi bil Nora, yemin ederim buraya gelirken beni affedeceğini düşünerek gelmemiştim fakat her şeyi yapacağım. Sana kendimi affettirmek için her şeyi yapacağım.'' dedi ve kendinden emin görünüyordu, gözlerinin dolu olmasına rağmen.
''Ne var biliyor musun? Şimdi bana imkansız geliyor ama geçecek. Acılarım da sana olan aşkım da geçecek. Nasıl biliyor musun? Senin aslında aşık olduğum çocuk olmadığını gördüğümde geçecek çünkü sen o değilsin. Benim aşık olduğum adam olamazsın.''
Yüzümü ekşittim.
''Sonra ben tekrar aşık olacağım ve bu sefer senin gibi biri olmamasına dikkat edeceğim, güven bana. Belki de evlenirim ha? O zaman senin benden aldığın aile geri gelir belki. İroniye bak... İlk aşık olduğum çocuğun benden aldığı aileyi son aşık olduğum çocuk tekrar inşa edecek...'' yüzümdeki yaşları silerek daha güçlügörünmeye çalışıyordum fakat bir yararı yoktu, yenileri geliyordu.
''Ben mutlu olacağım Justin, fakat sen her zaman bu pislikle ve vicdan azabıyla boğuşuyor olacaksın.'' Derken işaret parmağımla bir onu biryeri gösteriyordum.
''Üzgünüm... Gitmeliyim...'' dedi ve gözünü sildi. Kapıya döndü ve dışarı çıktı, kısa bir süre sonra arabasının yolda çıkardığı sesi duydum.
Onun beni yıktığı gibi bende onu yıkmıştım fakat bu iyi hissettirmiyordu. Onu güçsüzleştirmek tahmin ettiğim gibi iyi hissettirmiyordu...
Olduğum yere çöktüm ve içime akıttığım yaşların gözlerimden gelmesine izin verdim.
*
BÖLÜM 42
*
Zil çaldığında kendimi sınıftan içeri attım ve Justin yokmuş gibi davranarak ondan en uzak boş yere oturdum. Maalesef burası onun ön sırasıydı, bura dışında da bir tek onun yanı boştu. Neyse ki biraz sonra Seth gelecekti.
''Günaydın.'' diyerek içeri girdi Bayan Glend. Sınıftan bir kaç kişi yarım ağız cevapladı ve derse geçtik.
Başını ovarak ''Hemen dörtlü gruplar oluşturun ve gruptakilerin adını yazıp bana getirin, ben gruptakilere proje görevlerini dağıtacağım.'' dedi Bayan Glend.
Herkes onayladı fakat ben ağzım açık duruyordum, zaten şanslı olmadığımı biliyordum fakat Justin'le aynı projeyi büyük bir kavgadan sonraki gün yapmaya hazır değildim.
Projeyi Justin ile yapacağıma nerden emin olduğumu soracaksınız, sınıfta toplam 12 sıra var ve bunların hepsi dörder dörder ayırılmış bu yüzden herkes önündekiler ve arkasındakiler ile gruplaşmış şekilde.
Bir küfür savurdum ve arkamı döndüm. Justin'in yüzü ifadesizdi, hiçbir şey belli değildi, her zamanki gibi duygularını maske le örtmüştü.
Justin'in yanında Gerorge oturuyordu ve ben arkamı döndüğümde oralı bile olmadan üçümüzün adını yazdı.
''Hey, Bayan Glend dört kişi dedi, Seth'i de yazar mısın? Birazdan gelir... Umarım.''
Umarım bütün gün beni yalnız bırakmazdı.
''Uhm, tamam.'' diyerek Seth'in adını da elindeki küçük kağıda ekledi George.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Because You're Different
Fanfiction''Biliyorum, sana zor geliyor. Aslında sevdiğinden de değil, vicdan azabından istemiyorsun gitmemi belki de. Zaten beni sevmen gerekmiyordu ki, hiçbir aşk kusursuz olmaz. Bak, burada kalamam Nora. Seni onunla beraber gördükçe kalbim eziliyor. İşler...
