~ Love Will Remember ~

~*~ Love Will Remember 40 ~*~

Nathan’s Pov

Nung sinakay ko na si Summer sa kotse, na mamaga yung mata nya, at bakas yung mga luha sa pisngi nya, hinalikan ko sa noo si Summer. Nasasaktan ako kapag nakikita ko ang kapatid ko na naiyak.

Nang makarating na kami ng bahay, binuhat ko si Summer, pag pasok ko gulat na gulat si mom at tita kay Summer, then inakyat ko sya sa kwarto nya. nung nakahiga na sya nagising si Summer.

‘kuya, anong ginagawa ko dito?’ umupo ako sa tabi ni Summer.

‘sinundo kita sa bahay nina Lance.’ Napayuko si Summer at nakita kong may pumatak na luha sa mata ni Summer.

‘Bunso. Why are you crying? Anong problema?’ tumingin sya sakin, then niyakap nya ako at humagulgol ng iyak. Anong problema nya?

‘kuya Nathan, he has a heartache. *sob* bakit di nya sakin sinabe? *sob* ang sakit.  Nag mukha akong tanga !’ for sure si Yohann yun. Napapailing na lang ako habang mag kayakap kami ni Bunso, I feel bad for her. Humiwalay ako sa yakap, at hinawakan ko sya sa balikat.

‘sssshhhhh. Don’t cry. Papanget ka nan.. haha.. malay mo diba may reason sya?’ pinunasan ni Summer yung luha nya at binigyan ako ng death glare.

‘kuya Nate, nakakapag biro ka pa ng ganyan? Nadala ako dun sa joke mo..... sa tingin mo kuya Nate anong reason nya?’ nag smile ako kay Summer atleast my sister is calm down.

‘don’t you remember what did I said to you? Lahat ng relationship may nag aaway? That... look at that, kahit sabihin mong hindi nya sayo sinabe nag aaway na kayo. That’s what you called love Summer. Lahat ng tao may reason bakit hindi nila sinasabe. Malay mo kaya niya di sinabe kasi ayaw nya na mag alala ka.’ Napangiti si Summer pero pilit lang.

‘kuya, I’m his girlfriend. Dapat sinasabe nya sakin. Anong sense ko sa posisyon bilang girlfriend nya eh kung hindi ko alam na may sakit sya diba? Ang sakit sakit non?’ hinawakan ko sa mukha si Summer.

‘you will understand Summer. But not now. You’re just 13 years old. And Yohann. Hindi pa yan permanent na magiging kayo forever. Okay?’ napabuntong hininga si Summer.

‘okay kuya, I understand. Thank you.’ Then kiniss nya yung mukha ko.

Atleast medyo okay na sya hindi tulad kanina, naawa ako sa kapatid ko na naging ganon sya. She’s right anong sense nya kung hindi nya alam. Pero sana wag nya ibuhos lahat ng atensyon nya kay Yohann. There a lot boys in the world Summer. Gusto ko sabihin sa kapatid ko yun pero alam kong masasaktan lang sya. I hope she will understand.

Summer’s Pov

‘you will understand Summer. But not now. You’re just 13 years old. And Yohann. Hindi pa yan permanent na magiging kayo forever. Okay?’

I don’t understand kung bakit ganon. Kelan ko maiintindihan? Kuya Nathan was just right...... hindi permanent na magiging kami forever.... but forever? That will be exist for two of us? Hindi ko alam. Tama rin si kuya Nathan were just 13 years old. This is just a puppy love... but I know its not !

‘Summer, kakain na !’ sigaw ni mom galing sa baba, maga pa kaya ang mata ko? I hope not.

‘okay mom ! baba na ako !’ sigaw ko rin kay mom, bago ako bumaba tingnan ko yung sarili ko kung maga ang mata, buti hindi na gaano.

*beep beep*

Kinuha ko yung cellphone ko sa drawer ko nung pag tingin ko si Yohann yung nag txt.

Summer I’m sorry kung hindi ko agad sinabe sayo. I’m very sorry. Sana intindihin mo. Please. Wag mo akong iwan. I can’t let you go. Stay by my side. Please. Kung magiging cool off tayo okay lang. Basta wag mo akong iwan..... I love You very much.

bakit lahat ng ito naging kumplikado? gusto ko maayos na 'toh. nahihirapan na ako.

Hindi ko namalayan tumulo na naman yung mga luha ko, at napaluhod na lang ako sa sakit ng nararamdaman ko. Galit ang nararamdaman ko ngayon gusto ko sya intindihin. Pero hindi ako makikipag hiwalay sa kanya. Ayako !

*******************

Monday na ngayon. May pasok na ulit alam kong papasok na si Yohann makikita ko ulit sya. Maaalala ko na naman lahat..... lahat ng sakit...

‘Summer..... are you okay?’ pag tingin ko si Charlotte at Natalie. Kung tutuusin hindi naman ako galit sa kanila.  Ewan ko nga kung bakit eh.

‘okay lang ako. Bakit mo naman natanong Charlotte?’ biglang dumating si Yohann at napatingin sya sakin. Naalala ko na naman. Gusto ko syang yakapin ng sobrang higpit pero hindi ko magawa.

‘I..... I just need some air.’ Then tumakbo na ako palabas. Ang sakit sakit. Bakit ganon.... pumunta ako sa rooftop at dun nag iiyak... bakit ko ba ‘to nararamdaman.... biglang may nag abot ng panyo sa harap ko.

‘you will gonna need it Everdeen.’ Pag tingin ko si Lance. Kinuha ko yung panyo nya at pinunas sa mukha ko. Umupo sya sa tabi ko.

‘just cry Summer. Ilabas mo lahat para mawala.’ Nung sinabe na ni Lance yun humagulgol na ako sa iyak hindi ko na makaya eh. Gusto ko na mag collapse non.

I wish madali mawala lahat ng sakit. I hope. 

A/n: ang sweet ni kuya Nathan ! :) so short Chapter :( !  btw, here's the next chapter !

Vote

and

Fan !