WALANG imik hanggang sasakyan si Mark habang si gela'y pinapakiramdaman niya na lamang ito, napabuntong hininga siya kasabay, naramdaman niya ang pagkirot ng sentido niya kaya napahawak siya doon.
"A-aray..." daing niya habang sapu sapo nito ang ulo niya kaya mabilis pa siya sa alas kwatro bumaling sa kanya.
"Are you okay?" nag aalalang tanong nito kaya naman tumikim siya at umayos ng upo.
Kanina kasi ay nadaanan niya pa ang kaibigan sa tantya niya ay sila nalang ang natira sa parking lot na iyon.
"Ayos lang----Aray!!!" napahiyaw siya sa sakit.
"Tsk, inom inom kasi di naman sanay, Hey look at me" pangangaral nito, kasabay ng pagtaas niya sa baba nito.
Nagtama ang mata habang pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ni gela.
'Oh shit, how can i resist her beautiful face?' ani Mark habang titig na titig sa maamong mukha ni gela.
Tila nawala naman ang kalasingan ni gela ngunit kaagad din siyang nag iwas ng tingin ng maalala niya ang dahilan kung bakit siya naglasing.
Lumayo ito kaya naginh blangko ang aura ni Mark at pinagana na ang sasakyan nila.
Napapikit na ang mata niya dahil sa kalasingan malamang ay sa bahay na siya iuuwi ni Mark pero sigurado lagot siya sa ate niya, sumandal na lamang siya sa upuan ng sasakyan.
"Bakit kaba naglasing?" iritadong tanong nito kaya napa angat siya tingin dito.
"Wala kana dun" mataray na aniya at inirapan niya ito, ipinikit nalamang niya ang mata nito.
Napangiti naman si Mark dahil sa katarayan nito, namiss kasi nito ang pagtataray na side niya.
"Ano nga?" supladong tanong niya dito kaya sa inis niya ay nasabi nito ang dahilan.
"Nagseselos ako!" deretsang saad niya, nanlaki ang mata at napatakip siya sa bunganga niya ng marealize niya ang nasabi niya.
Ng dahil sa narinig ay pigil ngiting hinarap niya ito, pilit niyang ginawang seryoso ang mukha nito at pinatigas ang boses.
"Walang tayo, wala kang karapatan"
Tila binuhusan siya ng malamig na tubig dahil sa sinabi, mabilis naglandasan ang luha sa mata niya lalo ng tumingin ito sa kanya, puno ng lamig at Blangko ang mukha nito habang nasa pagmamaneho padin ang tingin.
Umiwas siya ng tingin at tumawa ng mapakla, "Oo nga naman ano? Sino ba naman ako, wala nga pala akong karapatan kasi past na tayo---teka nga pala may tayo ba? Sorry ah, masyado kasi akong umasa sa mga kilos na pinapakita mo kaya kahit walang lebel ay feeling ko ay tayo"
Patuloy lang ang paglandas ng luha niya sa pisngi niya, alam niyang di siya nakikita nito ngunit puno ng pait ang boses nito.
"Exactly, ngayon alam mo na ang pakiramdam ng pinaasa ng magagandang salita" pagsagot ni Mark kaya mabilis siyang napaharap dito, nandito sila sa tapat ng bahay nila Mark.
"And now gumaganti ka?" mapakla nitong saad, bumaling ito sa kanya "Iuwi moko sa bahay" malamig niyang saad.
Ngunit ng papaganahin na niya ang sasakyan ay ayaw gumana ng kotse nito kaya napamura ng mahina si Mark.
Bumaba siya sa kotse at dumeretso sa sala, wala siya sa huwisyo ngayon dahil nararamdaman na niya ang alak sa buong katawan niya.
Humiga siya sa sofa at nagtaklob ng unan sa mukha at doon umiyak ng umiyak, nararamdaman niya ang footstep na palapit sa kinalulugaran niya pero di niya yun pinansin.
"Dun kana sa kwarto wag dito lalamigin ka at malamok dito---"
"As if you care" pabalang na saad niya, tinapangan niya ang boses niya, masyad kasi itong nasaktan at umasa.
"Ofcourse i care------"
Inis na umupo ito kahit tumutulo ang luha sa mata niya, nakita niya pang nagbago ang reaksyon nito pero tila isa lang iyong imahinasyon sa mga mata niya dahil nawala din ito kaagad.
"Wag kang umarte na parang may pakielam ka sakin, wag kang magbibitaw ng kahit anong salitang alam mong makakapagpahulog ng puso ko kasi kapag ganyan ka diko maiwasang umasa na may patutunguhan ang lahat, na patuloy lang akong aasa kung itutuloy mo yan patuloy lang akong mahuhulog at aasang may tayo kahit wala!"
"I swear i care for you----"
"You care?" sarcastic itong tumawa may bahid ng pait sa way ng pagsasalita nito "Pero wala kang pakielam sa nararamdaman ko"
Sa inis ni Mark ay di na ito nakapag timpi "Bakit ikaw ba may pakielam sa nararamdaman ko? You don't care, kasi lahat ng pinangako mo at sinabi mo sakin noon ay parang bula na naglaho ng iwan at hiwalayan moko!" sigaw nito habang dinuduro si gela, tumayo si gela kasabay ng pagtanggal nito sa nakadurong kamay ni mark.
"You don't know everything----
"Yes i don't know everything, saan ba ako nagkulang, saan ba ako nagkamali para pagsawaan moko basta mo nlang akong iniwan ng walang magandang dahilan!" sigaw niya pa, makikita sa mata nito ang galit, muhi at higit sa lahat lungkot ang emosyon na matagal niyang tinago, naglandas ang luha sa mata nito kaya natigilan si gela
"I love you very much, i trust your sweet word and your promises but you left me hanging and saying the hurtful word makes my heart turn into peace, i keep asking myself" huminga ito ng malalim bago tumitig sa mga mata ni gela na bakas ang sakit at naluluha ito, nagbaba ito ng tingin kaya napasigaw siya sa galit "Tumingin ka!" sigaw niya kaya nag angat ito ng tingin habang patuloy ang pagtulo ng luha nito.
"Saan ba ako nagkulang?" marahang tanong niya dito, nais niya itong kabigin at yapusin sa kanyang mga yakap.
"Wala, walang kulang sayo--your perfect" pagsagot nito
"Then why? Bakit mo ako iniwan at bakit mo di mo na ako Mahal?" naghahanap ng sagot ang mga mata nitong nakatitig sa kanya.
Huminga ng malalim si gela "Gusto mo ba talagang malaman?" tanong nito habang nakayukom ang palad "Kasi isa akong bitch, ayoko na nun ayoko na sayo---ayoko na sawa na ako sayo that's why" suminghap ito ng hangin, bago tumingin sa kanya ng deretso, nabasa kaagad ni gela ang sakit na bumalatay sa mata nito maging ang sunod sunod na pagtulo ng luha nitong nais niyang punasan "That's the reason why i left you, para sa iba"
Naiyukom nito ang kamao niya habang sobrang dilim ng mukha niya "Get out, lumayas ka sa harap ko bago kita masaktan"
Mabilis itong tumakbo palabas ng bahay, habang impit na humahagulhol, napakapit siya sa gate at tumingin siyang muli sa bahay.
'No, para saan pa kung malaman man niya kung di na mababago nun ang nangyari'
Ngumiti siya ng mapait "Ang pag iibigan natin ay parang nabasag na na base, dahil kahit anong repair pa ay may lamat na parang puso nating dalawa, siguro I'll give you a time but always remember that i love you so much baby" halos pabulong lang nitong sabi, tumulo muli ang luha niya bago tuluyang lumabas sa gate.
Nakatanaw sa babaeng paalis si Mark, nakatanaw siya kay gela, galit ito sa kanya pero di niya maiwasang mag alala parq dito pero pinigilan niya ang sarili.
'I don't care, bahala ka sa buhay mo'
Ani ng isip niya na taliwas naman sa nararamdaman niya.
'I'll give you a time to think, to heal your heart turn into peace because of me' ayan ang kataga ni gela sa isip bago sumakay sa taxi.
***
What cha say? Oh yeah just T_T
Kabitter talaga amp huhu.
#BitterSiMs.Gela
#AyaanNaNagdadrama
#MalapitNgMataposAngForgotten
#KapitKayoSaAbsNiJiminEsteSaStory
#HAHAHAHAnoBangIniisipNiAuthor
#Lovelots
~Jinela✨
BINABASA MO ANG
Forgotten Memories
Teen FictionBrent...kilala bilang maangas, kinatatakutan ng mga istudyante, hinahangaan ng mga ito dahil sa angking talino at husay sa pakikipaglaban, isa rin sa inaangahan sa mga ito ang kanilang kakisigan ang kaastigan.....pero paano kung makilala nila ang is...
