Devon

Chapter Five

The best love is the kind that awakens the soul. 💕

-

Jessica's POV

Nagpark ako sa pinakamalapit sa entrance ng school. Di muna ako bumaba at bumuntong hininga. Napasandal ang noo ko sa steering wheel.

Diko nahalata ay may mga bumagsak ng luha sa akong mga mata. Damn it. Just because I'm older, I'm more caged than free. I want to make my own choices. Ayoko makulong.

It's so frustrating. Nalaman ko na inarrange ako sa taong diko naman kilala. Ganyan kasi sa Empire. It's some old rule to strengthen blah blah blah.

At pinagbantaan pa ako nina mama na wag kong sabihin kay sis eto. Napapikit nalang ako.

"If you tell your bestfriend about this. There will be consequences."

"Yeah right. Takot lang kayo kay Frances."  'Cause sis can actually stop this.

"You may be her bestfriend. But you were my daughter first."

"That's exactly why. I'm your daughter. I don't want to get married!" Sabi ko sakanya. Can't she see that?

"I'm just doing what's best for you. You'll have a bright future with him. Understand."

Napakunot ang noo ko pero understanding went to my head. Alam ko na mayaman at may mataas na posisyon sila sa Empire. But that doesn't mean I'll be happy.

"Like he can give me love the way he can." Sabi ko at napatahimik si ma sa sinabi ko. Her face morph to understanding.

"Anak. Hindi ka pwede sakanya. We've been saying this to you ever since." Sabi niya at niyakap ako.

"But." Humikbi ako. She patted my head.

"No buts."

"Now get to school. I'll see you at dinner later. Kelangan nandun ka." Sabi niya at hinalikan ako sa cheeks.

"Is he gonna be there?" Tanong ko habang pinupunas ang mga luha ko.

"Yes he will."

I sigh frustratedly. I'm not sure if I'm ready to meet this fiancée of mine. I don't even want to wonder what he's like.

I don't want an arrange marriage.. Not unless it's him. I'm still stuck at the past that haunts me. I just can't get over it.

I don't think anyone can replace him in my heart and soul. He left a scar there. When he left I died. He's the only one who can awaken my soul.

Art's POV

Nandito na ko sa bahay nina Alex. Surprise nalang sakanila dahil diko sinabi na ngayon ako dadating.

Binaba ko ang mga gamit ko sa may front door at pupunta sanang kusina para may mahanap na pagkain ng napahinto ako.

Oooh. Looky here. May babae ang pinsan ko na bago? What are they doing on the wall? Di man lang nila ko napansin. Naestatwa ako. I don't know if I feel awkward or amused by what I'm witnessing.

Tumikhim ako para itigil nila ang make out session nila at para na din malaman nila na nandun ako. Baka mamaya san pa mapunta eh.

Tumingin naman sakin si Alex. Kaya ngumiti ako ng paloko. Nagulat naman ata ang kasama niya at naitulak siya. Buti nalang di siya na out of balance.

Inaayos nung babae ang sarili niya at pulang pula siya. Magulo ang buhok niya at damit but she's something. Good height. Pretty face too. Green eyed. Hmm. Not bad. But there's something quite familiar about her.

Nakatingin lang siya sakin kaya naman nacurious ako. Have I seen this girl before? Somewhere... I'm sure I have.

Napatingin ulet ako kay Alex at halata sa muhka niya ang pagkairita. Syempre I interrupted them.

"Sorry to interrupt your session pero I'm back!" I announced then kinindatan ang girl. Nabatukan tuloy ako ni Alex.

"Aray naman! Sadista ka parin." Sabi ko at hinimas ang sarili ko.

"Istorbo ka parin."

"Dimo ba ko ipapakilala sa girl mo?" Sabi ko sabay nguso. Nag roll eyes nalang siya.

"Of course. Samantha, This is Artemis Devon. Ang pinsan kong baliw." Pagpapakilala sakin ni Alex.

"Hi. Call me Frances nalang." sabi ni Frances na nahihiya parin.

"Call me Art nalang. Hahaha. Wag ka na mahiya. Wala ako nakita kunwari." Kindat ko ulet at namula siya lalo.

"Wag mo nga kindatan si Samantha." Pagsusungit ni Alex. Napangiti naman ako sa pagsusungit niya.

"K. Sige dun nako sa kwarto ko. Nice meeting you Frances." Sabi ko at patakbo tumaas sa hagdan. Baka mamaya masapak pa ko ni insan.

-

AN: Remember this scene from Benevotta's Girl? 😂