Devon

Chapter Thirteen

Just so you guys know. A little info na baka nakalimutan na. Hindi sure si Frances and Alex kung may something kina Art at Jessica dahil nga di naman sila nag aminan sa harap nila. We all know na mahal nila ang isa't isa. But Jessica keeps denying it sa Benevotta's Girl diba?

Anyways here's the update! Sana maenjoy niyo. Happy Reading! 😄

-

Alcohol just numbs the pain.
Not help it.

-
Art's POV

"Oh ang aga mo ata nagsara?" Bungad ko kay Rhea ng makapasok ako.

Di pa naman nakalock ang bar niya kaya nakapasok ako pero naka close na eto. Pumunta ako sa bar niya dahil na din sa tumakbo palayo sakin ang mahal ko. Masakit lang. Kelangan ko ng kausap. But I don't plan on drinking.

Nasa may table si Rhea at may tinungga na Soju. Madami na ding bote ang nasa table. Napakunot ang noo ko. Kanina pa ba siya nainom?

"Wala ako sa mood." Sagot niya lang at sumubo ng ice cream. Napahinto ako sa paglalakad papunta sakanya.

"You're eating ice cream?" I asked.

Napataas bahagya ang kilay niya sakin. I know my friend. It's not a good sign na nakain siya ng ice cream. It's either she's stressed, insomnia, depression or worst that she's broken hearted yet again.

You see she doesn't like sweets. Nung nag aaral palang kami lagi yang naka gum pag may exams. It helps her to focus and stuff. Tuwing may mga mission kami lagi nalang yang may dalang lollipop or gummy candies. Or pag may problema nga siya na ikanalungkot or depressed niya daig pa niya ang may sweet tooth para lang daw di sumakit ulo niya kakaisip.

Pero iba talaga pag ice cream ang kinain niya. It's not just a simple problem pag yun na ang kinain niya. At most times it helps keep her sane from her thoughts. Over thinking kills her emotionally. That's why she eats sweets hence the ice cream.

"Yeah."

"May problema, di makatulog o ano?"

"Di makatulog?" Sabi niya then her lips pressed into a thin line.

"Why is it a question?" Tanong ko kahit alam naming parehas na hindi lang ganun yun. I think this time it's All of the above.

"I don't want to talk about it." Sabi niya after a while at tumungga sa bote ng soju. I sat next to her nalang quietly ng maisip ko na nadedepress nalang siya. Parehas ba kami magmumukmok?

"I want to cheer you up. But I may not sound convincing, as I myself is depressed too."

"It's kinda sad that we are both depressed. But I can't talk about it. I'm not sure if I can cheer you up."

"I just need a friend to talk to. All these drama is making me sick."

Ngumiti naman siya bahagya at di nagsalita. Nagpatuloy lang siya kumain.

"I'll be singing a song." Sabi niya bigla.

Napatitig ako sakanya habang nakain siya. Siya? Kakanta? Is this for real?

"Okay."

"Samahan mo ko." Sabi niya at tumayo. Napakunot noo ko.

"Ano to damayan?" Tanong ko.

"It's obvious naman na pati ikaw nagmumukmok pagpasok mo palang eh." So she noticed huh? Hayy di pa ba siya lasing sa mga ininom niya?

"Che."

"Bilis na. Antagal na nating di nakanta." Sabi niya at pumunta sa may stage at napatingin sa gitara.

"Akala ko ba hindi ka na hahawak ng gitara?"