Chapter Twenty Five

1.3K 44 4
                                    

You can deny all you want but you can never fight what is meant to happen. -Artemis Devon

-

Jessica's POV

"Bakit mo ko hinila sa kwarto ko?" Takang tanong ko ng nilock niya ang pinto. Tinaasan naman niya ko ng kilay.

"Ngayon mo lang naisip yan ng nandito na tayo?" Tanong niya.

"Ah eh. ." Bakit nga ba ngayon lang? Eh kasi ngayon lang po gumana yung utak ko. Masyadong tulala kasi-

"Tulala ka kasi sakin kaya ayan-"

"Hep hep. Sino nagsabi na tulala ako sayo Art?" Abay... pwede ko naman ideny diba?? Bakit ko aaminin? We are talking about Art here people. Lalaki lang ang ulo niyan!

"Aminin mo man o hindi Jess. Alam ko at alam mo ang totoo na natulala ka sa kagandahan ko." I rolled my eyes at her.

"Ang hangin Artemis. May bagyo ata na paparating."

"O talaga anong bagyo?"

"Bagyong Artemis! Tatangayin ako ng hangin sa sobrang lakas eh." Sabi ko.

She rolled her eyes at me at parehas kami tumawa.

"Kung tatangayin ka lang din papunta sakin. Why not?" I looked at her pointedly.

"Kidding aside. Anong meron?" Syempre kataka taka kaya.

"We need to talk." Sabi niya. Umupo naman siya sa kama ko kaya sinundan ko nalang siya at umupo sa tabi niya.

"About what?" I asked.

"You know what." She said at binigyan ako ng tingin na nagsasabing alam mo na. Nagiwas naman ako ng tingin sakanya.

"Art. I don't think-"

"No stop. You're being stubborn." She said.

"I'm not."

"Then tell me. Does this do anything to you?" Sabi niya at bigla niya kong hinalikan. Alam kong namula ako lahat sobrang bilis lang ng mangyare. I blinked rapidly. Ang lakas nanaman ng tibok ng puso ko.

"No.." I said after a while.

"You don't feel anything?" Sabi niya na parang di naniniwala sa sinabi ko.

Well, sino ba naman maniniwala sakin? Heto ako namumula. At bago pa ko makareact at naramdaman ko ulet ang paglapat ng labi niya. Longer this time.

"What about now?"

"No." I said again. Kaya naman hinalikan niya kulet ako. Pigil na pigil ako gumanti dahil sobrang lambot ng labi niya.

"How about this then?" Sabi niya at hinalikan ulet ako. Damn.

"No."

I admit. I'm enjoying this. Her kissing me ng paulet ulet. But I don't know how much my heart can handle.

"This then?" Hinaikan niya ulet ako. And this time bumigay ako. Ikaw kaya paaulet ulet halikan ng mahal mo? Di ka pa bibigay?

"Art." I whispered. Tinignan ko ang nga mata niya. Puno to ng adoration, love and there's something else.

"Yes?

"Well damn it."

I kissed her. This time ako na ang nag initiate. I feel her smile between our kisses. Bakit ko pa pipigilan? All I could think about is to kiss her.

"Don't fight it. You want it." Sabi niya ng inilayo ko ang sarili ko sakanya at tumayo. I catched my breath at pinaypayan ang sarili ko. It was feeling a little hot here.

"How do you even know na gusto ko?"

"One cause you kissed me. Two. Alam natin parehas nating tong gusto."

"What if I say na hindi ko to gusto? And out of curiousity lang?" Tanong ko sakanya.

"Really Jess? Ayaw mo ba talagang halikan kita? Ayaw mo ba sa mga halik ko? Pag sinabi mo na hindi. Hindi na kita hahalikan." Sabi niya at tumayo para lumapit sakin. Her gazes were intense. I couldn't face her head on. Iniwas ko ang mata ko.

"No. I don't like it." I said.

"Then I'll have to prove you wrong."

"Wait-"

Pero hinalikan na niya ko. Her kisses this time was more urgent. Nanlalambot ako. At para bang alam niya yun dahil hinawakan niya ko sa bewang. Ng matapos siya ay nakatingin lang ako sa mga labi niya. I was catching my breath again. With her kissing me, how can I think?

"Now tell me. Do you like it?" Tanong niya pero hindi ko siya masagot. My mind is messed up from kissing her. I can't think straight.

"Hmm, you're silent. I'll take it as a yes then."

"I-"

"You can deny all you want but you can never fight what is meant to happen." Sabi niya. Her breath fanning my face. She touched my cheek then after a while ay lumayo na siya at tumungo sa pinto.

"San ka pupunta?"

"Outside. I need air. Unless may gusto ka pa mangyare?" She suggested and I blushed at the thought.

"Uhm no... Akala ko ba maguusap tayo?" All we did was make out Artemis.

"I think talking can wait. I don't think it's safe for you to be ith me right now. Di ko ata kayang pigilan sarili ko. Bye Jessica." At lumabas na siya ng pinto. Leaving me alone in my room.

Napabuntong hininga ako. At pagkatapos ng ilang sandali ay napasabunot nalang ako sa sarili. What the hell have I done?!

-

Ehem. Yun lang muna. Piga na utak ko at ginawa ko to para antukin. Hahaha, plus I'm actually sick right now. May bimpo pa ko sa noo ngayon. So, I don't know if this update is good. Hmm. I'll try to update before school starts though. 😜

Goodnight lovelies. At baka masermonan na ko talaga 😂

As of 4 pm: =.= Unpublished and published again. Dapat nung isang gabe pa to.

DevonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon