Devon

Chapter Twenty Two

Hey there lovelies! 💖

Hmm. I'm not sure if this is my last update this 2017. Nawa'y sipagin ang utak ko talaga at matapos eto sa takdang panahon.

Wala ako sa right mind ng utak habang sinusulat ko to and it's really unedited. So, sorry in advance if may typos. Plus the fact na baluktot talaga ang choice of words ko. Paumanhin po. Nagpapaantok din kasi kaso hindi na ko dinalaw. Panda na kung panda. Walang tulog ulet. Sabay ulan ng ulan. May bagyo parin ba o sumasabay lang talaga? Pero enjoy reading the update nalangs! 😁

-

I blink three times and you're still here.

I took a step backwards yet you're still there.

I reach out and you vanished into thin air.

-

Art's POV

Naiyak parin ako hanggang ngayon. Damn this tears! Damn this feelings! Ang sakit! Pano ba naman rejected ulet ako? Karma ko na ba to? Gaano ba kahirap aminin na mahal niya ko? Ano yung mga pinagsasabi niya sakin? Di niya ba talaga ako mahal?

Binato ko yung bote na hawak ko at umupo sa buhangin. Napatingin nalang ako sa alon. It was already dark pero may mga ilaw na galing sa mga kubo kaya naman naaaninag ko pa ang alon.

Napabuntong hininga ako at humiga. Pinikit ko ang mga mata ko at naalala lang ang nangyare kanina. She walked away from me. Rejecting me again. It really sucks. I felt myself cry again. I feel pathetic.

Comforting ang hampas ng alon na naririnig ko. Wala ding tao sa paligid kaya ang peaceful lang pero eto ako naiyak. Pinahid ko ang luha ko. Mugto na siguro ang mga mata ko.

Maya maya may narinig akong mga lakad sa buhangin. Papunta eto sakin. Napakunot naman ang noo ko. I wanted to be alone. Not found at makita ng ibang tao na miserable ako.

"Art? What are you doing here???" Tanong ng tao, boses ni Rhea.

Napamulat ako at nakita siya na may hawak na bote, malaki ito. Why is she drinking? Tska uubusin niya ba? Plano niya ba maglasing? Napatayo ako at tinitigan lang niya ko. Mejo namumula na ang pisngi niya. Hmm. Maybe I should let myself get drunk tonight. Kinuha ko eto at agad agad ininom straight from the bottle.

"Hoy babae! Ano ba yan!" Sabi niya.

Inawat niya ko. Pilit naman niyang kinukuha ang bote pero mas malakas ako kaya naman binitawan niya din eto. Tinignan niya lang ako habang iniinom ko kung ano man to.

"Lambanog yan Art. Maglalasing ka ba?" Tanong niya sakin pero hindi ko siya pinansin at umupo ulet. I didn't want to talk. Uminom ulet ako.

"Sa pagkatanda ko ako ang may problema." Rinig kong sabi niya.

Inignore ko nalang ang narinig ko at uminom ulet. I have a problem too. That makes the both of us. Umupo naman siya sa tabi ko. Tinignan ko siya. Hindi masyadong halata na may problema siya nung mga nakaraang araw. Pero ngayong gabi kita mo ang lungkot sa mga mata niya.

"What's the problem?" Sabi niya at may dinukot na lollipop. Inaalis niya ang wrapper habang nakatingin sa dagat.

"I'm in love with her still."

"Hmm. It looks like we have the same problem." Sabi niya at sinubo ang lollipop.

"A girl?"

"Yeah. A girl."

"Di ko alam kung bakit ganto kami. She told me she loves me, twice." Sabi ko.

"Then what's the problem?"