"Wait what?!" Nilingon ko ulet siya.
"You heard right. Ako si Art." Art? Childhood friend/first love ko?
"But lalake si Art." Bulong ko.
"Babe, I only look like one nung bata ako. Katulad ni Alex." Sabi niya sakin with sad eyes.
"No I refus...
Before 2017 ends 🎇 Let's have an update! 🎉🎊 HAPPY NEW YEAR! 🎆
-
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
-
Art's POV
We are here in France! Pagkalapag ng private plane ni Lala ay bumaba agad kami. Sumalubong naman si Sebastian samin. Ang butler namin dito. Kaya naman agad agad kaming nagmadali papunta kay Alex. She must be worried sick by now. Kahit etong katabi ko na si Jess ay sobra sa pagaalala. Not to mention na naranasan niya din makidnap dati. But that's another story.
"Alex are you alright?" Tanong ni Kuya Zeus.
"Yes I'm okay." Sabi ni Alex.
Okay was not okay. Itsura ngayon ng pinsan ko was a little worrying. I knew she couldn't sleep. Mugto ang mga mata niya din. I doubt she ate. Walang nag comment pa ng ibang bagay sakanya pero we all look at her worriedly.
Lahat kami ay nag gather sa sala at umupo sa sofa. Naguusap tungkol sa kung ano nga ang gagawin. We needed a plan or something. Every second counts dahil wala kaming lead.
By now, malamang nainform na din ang buong Empire na kinidnap ni John si Frances. So it's not only us ang naghahanap sakanila dito sa France. Lalo na ang Hunters ay kasama din namin ngayon pero sila ay nagiikot na habang kami dito ay nagplaplano.
Ng matapos na ang plano namin ay napagpasyahan nilang magpahinga muna sa biyahe. Kaya naman lahat sila ay nagpunta sa mga kwarto nila. Ako eto naiwan sa sala. I didn't want to rest, dahil natulog naman na ko kanina.
"You're not going to rest?"
Lumingon ako. Si Jessica pala. Nginitian ko siya. Ngumiti naman din siya. I guess we're okay for now.
"I'm not that tired. Plus I need to do something." Sabi ko.
"Okay. Sige." Sabi niya at tumaas na siya. Sinundan ko lang siya ng tingin at napabuntong hininga at tumungo na ko palabas ng pinto.
Jessica's POV
Nagmadali ako umakyat at pagkabukas ko sa kwarto ko ay sinara ko agad ito. Napasandal ako sa pintuan at parang kinapusan pa ko ng hininga. Grabe yung tibok ng puso ko. Para siyang sasabog.
Damn. Heart calm down. Humawak ako banda sa may dibdib ko at tinapik eto upang baka sakaling huminahon eto. Natatakot ako sa nararamdaman ko. Just one smile and I'm all this. What are you doing to me Art?
Umupo ako sa kama. You guys might be thinking why I'm denying her. Denying my love for her. But its just not right. That's why I keep on rejecting her. Ayoko din aminin sa sarili ko na mahal ko siya kahit alam ko naman ang totoo. Denial na kung denial.
Napagpasyahan ko munang matulog dahil na rin sa pagod. Mga bandang pagabe na ko nagising at pababa na ko ng may narinig akong crash kaya naman nagmadali ako bumaba.
Pagtingin ko ay napastop ako. I couldn't help but just look. Narinig ko nanaman kumakalabog yung puso ko. Dahil na din nasa kanya lang ang atensyon ko.
Her hair was short now. Boyish ang cut niya. And it's not dark anymore. It's blonde. Mas lalo tuloy siyang naging attractive tignan para sakin. Bumagay talaga eto sakanya. But I ain't telling her that.
Diko nalang napansin na nasa harapan ko na siya at kinakausap ako. Nasa may hagdan kasi parin ako at nakahawak sa may railing. At well, nakatulala kasi ako sakanya.
"I said do you like it?" Tanong niya. Wait huh?
Nakailang tanong na kaya siya? Ewan. Umiling iling ako. Tinaasan naman niya ko ng kilay. Di ata naniniwala sakin.
"No. I don't like it." I said.
The truth is Artemis. I love it.
Art's POV
New life. New hair. Pinaiksi ko ang buhok ko. And it's blonde now. Kaya naman I took a deep breath bago pumasok. Dahil malamang sa malamang ay magugulat sila.
I heard a plate crash as soon as I closed the door. Eris was looking at me weirdly.
"What did you do to your hair?" Tanong niya sakin na nakaturo pa sa buhok ko.
"Uhm. Haircut?"
Lahat sila nakatingin sakin. Parang di naniniwala na ginawa ko to sa buhok ko. Dati kasi ayokong ayoko na ginugupitan buhok ko. Tapos ngayon gupit na nga, pinaiba ko pa ang kulay. Well times change people.
"Are you serious about this?"
"Di ka naman may sakit diba?"
"Why cut it?"
"Because I wanted to." Sabi ko at nakatingin parin sila sakin ng nagtaka.
Before I was bombarded with questions ay tumakas na ko este naglakad agad papuntang hagdan and there she was, just looking at me. Jessica.
"Hey." Panimula ko pero nakatingin lang siya sakin. Hmm..
"Jess."
"Hmm do you like it?" I asked for a few seconds.
"Huh?" Finally an answer!
"I said do you like it?" Tanong ko kulet at umiling iling siya.
Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. Her eyes were admiring me. I doubt na totoo ang sabi niya na di niya gusto. Napangiti ako.
"No I don't like it." She said. Really now? Parang di naman yun ang naikita ko.
Hmm. I guess while she's lutang let's go with the plan Art! I grabbed her hand para hilahin siya pataas sa kwarto niya. We needed to talk. Like really talk things out.
