Unicode
အဆုံးအစမရှိတဲ့ကောင်းကင်ပြာကို
ငေးမောမိရင်း
သက်ပြင်းတခုကို ခပ်ဖွဖွချမိတော့
စိတ်အစုံက..အနည်းငယ်ပေါ့ပါးသွားသယောင်...ပါပင်..။
အဝါရောင်ခပ်ဖျော့ဖျော့ရှပ်..လက်ဖျားလေးကို
အသာခေါက်တင်လိုက်ရင်း
ကျောင်းသွားဖို့ပြင်လိုက်သည်..။
"ဟေ့ကောင်..နှိုင်းငယ်..''
သူ့နာမည်ခေါ်သံကြားလို့
လှည့်ကြည့်မိတော့
လမ်းယမ်းပြနေတဲ့
သူ့သူငယ်ချင်းများ..ပြန်ပြုံးပြလိုက်ရင်း
ကျောင်းသွားတဲ့လမ်းတလျှောက်
မပျင်းရအောင်..စနောက်နေကြသဖြင့်
သူ အသာပဲရယ်မောနေမိသည်..။
"သိလားနှိုင်းငယ်..မနေ့ကဒီကောင်လေ..စာထည့်ပေးလိုက်တာ
သူ့ကောင်မလေးရဲ့အဒေါ်ကိုမှားပေးလိုက်တာတဲ့ကွ
ဟိုကခုသူ့ကိုအဖြေပေးမလ့ို်..အသည်းအသန်
လိုက်ရှာနေတာ..ပတ်ပြေးနေရလေရဲ့..ဟားဟား..''
"မင်းကိုမပြောဖို့်..ငါမှာထားတယ်လေငနာရဲ့..''
"ငါကလူစုံတုန်းရှင်းပြတာပါကွာ..''
သူ့သူငယ်ချင်းငပေါနှစ်ကောင်းအကြောင်းသိသူမို့
စကားနည်းသူ..သူ..ဘာမှဝင်မပြောဖြစ်
ဒိုင်ခံသာရယ်နေမိသည်..။
ရုတ်တရက်သူတို့ကျောင်းရှေ့အရောက်
ဝူးခနဲ..ဖြတ်ကာ
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ
ရပ်လိုက်တဲ့..ကားတစ်စင်း...
အဲခေတ်က..ဒီလိုကားမျိုးစီးနိုင်တဲ့သူ
ရှားသည်မို့
ဘာရယ်မဟူတ်..သူတို့ငေးကြည့်နေမိကြသည်..။
ခဏအကြာ
ကားထဲမှာအေးဆေးစွာ...ဆင်းလာသည့်လူ
ကြောင့်
သူတို့်အပါအဝင်
ကျောင်းထဲရှိလူတိုင်းနီးပါး.ငေးမောမင်သက်
သွားကြရသည်..။
နေကာမျက်မှန်တပ်ထားသော်ညား
နီရဲတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးနဲ့
ဖြောင့်စင်းသောနှာတံ..ထင်ရှားတဲ့မေးရိုးက
မြင့်မားလှသောအရပ်အမောင်းနဲ့
တကယ်လိုက်ဖက်စွာပင်..။
လှသည်ဆိုလို့ရသော
မိန်းကလေးတော်တော်များများ..တွေ့ဖူးသော်လည်း
ရင်မခုန်ခဲ့သောနှိုင်းငယ်ဆိုသည့်ကောင်လေးရဲ့
နှလုံးသားတစ်စုံသည်
