FRITZIE
"Fritzie! Is that you?"
She heard that, only few steps away from Margaux. But that moment, it's very difficult to turn around.
"Oh my God! It's really you!" She sounded so happy upon seeing her contrary to the emotions inside her. She wanted to kick her and throw her ass out of this building. Kung di nga lang ito buntis, tinadyakan na niya kanina pa dahil sa kalandiang ginawa sa ex-boyfriend niya.
Trapped in her own space, kaya wala ng magawa kundi ang harapin si Margaux.
"Uhm.. Are you calling me? Do I know you?" Kunwari, mande-dedma na lang.
Wala namang nagbago sa hitsura ni Margaux. Ganon pa rin ito mula ng huli silang magkita. Except that, malaki na nga ang tiyan nito. Knowing the fact that this girl ruined her lovelife, it's even harder to accept reality that Geremy is out of her life.
"Well, you could pretend to not know me. I don't care. But at least I'm happy."
She proudly walked away leaving her extremely distressed.
She gathered all her strength before she moved out of that place. She must congratulate herself for holding her emotions very well. If she was still the Fritzie she used to be, Margaux's face will probably on the floor now.
It's good that they not made a scene. She drew a very deep breath. This is for the sake of that innocent baby.
She wanted to leave. Nakalimutan na nga niya ang pakay kung bakit siya nasa lugar na iyon. Of all places, sa laki ng New Jersey, bakit naman dito sa pa hotel na ito nag-krus ang landas nila ni Margaux! Kung di pa siya kikilos ay baka magkita pa sila ni Geremy.
That is a big NO!
"Arnee, I'm sorry but I have to leave now," she told her friend on the phone while walking back to the lobby.
"Ha! Sandali.. nandito ka na ba sa NJC? Nandito na rin ako sa room ko. Hindi na ako nakapag-attend kanina. Can you go up? I'm at room 312."
She stopped walking and think. Makabubuti bang puntahan niya si Arnee? Will her agony be lessened if she will see her best friend?
Truth is, she missed her so much. It's been a long time since their last talk. Bahala na!
"Okay, I'll be there." She said before ending the call.
Mabuti na lang at tanaw na niya ang elevator. Patakbong pinuntahan niya iyon para habulin ang papasarang pinto. May mga ilang pumasok at sumunod siya sa mga iyon. Pinindot niya ang floor number 3. Nang huminto sa nasabing palapag ay sinundan niya ang arrow na nagtuturo mula room 310-325.
Isang pindot pa lang ng doorbell ay bumukas agad ang pintuan.
"Fritzie May!" Excited na salubong ni Arnee.
"Arnee!" Natangay na rin siya sa excitement ng kaibigan. Sandaling kinalimutan ang ka-bwisitang nararamdaman.
Mahigpit na nagyakapan ang dalawa nang makapasok si Fritzie sa silid.
"Oh my God! I can't believe I'm seeing you right now. I'm so happy." Teary-eyed pa si Arnee nang maghiwalay sila ng yakap.
"Ang ganda-ganda mo Arnee! You've changed a lot," pansin niya sa kaibigan. Bumagay ang kaunting weight na na-gain nito.
Hinila siya nito para makaupo sa kama. Maganda ang silid nito. May twin size bed at tanaw ang view sa labas. Iyong isang kama ay may nakapatong na mga maleta. Doon siya nito dinala sa kama sa kanan. Mukhang may umuukopa sa katabing kamang naroon.

BINABASA MO ANG
My Rebel Heart
RomancePasaway, rebelde at sakit ng ulo ang best description kay Fritzie ng tita niyang si Marietta. She can't help it. Naikabit na yata ang mga katagang iyon sa personalidad niya. Mantakin mo ba namang pitong taon na siya sa kolehiyo ay di pa rin nakaka-g...