TWISTED FATE [ book 2 ]

TWIST 31

AN.

Sobrang hirap na chapter na to. Ewan ko Drama kasi eh, mahirap magsulat ng drama habang nanonood ng comedy. Hays. Pero ayun natapos ko naman.

Best Chapter to me.♥♡

Sa inyo?

Basahin ang author's note sa hulihan :)

-------------------------

Julie POV

"Sht" Halos mahampas ko ung manibela ko ng bigla huminto ung Sasakyan ko, Napatingin ako sa dash!

Ah sht! wala ng gasolina.

Sa dinami-dami ng araw na mawawalan ng gasolina ngayon pa!

Argh! badtrip,

Kinuha ko ung cellphone ko sa bag ko,

Tinawagan ko si blaire, ang sabi ko kasi sa kanya. Pagasolinahan to!

Pero isang ring lang ng biglang mawala.

Tiningnan ko ung phone ko!

Arghhhh! LOWBAT!

Kamalasang buhay naman oh!

Kanina sobrang umiiyak ako, pero ngayon! sobrang badtrip ako!

Bakit ba kasi parang pinagkaisahan ako ngayong araw na to!

"AHHHHHHHHHHHHHHHH!!!" Sigaw ko habang hinahampas ang manibela.

Para akong sira,kanina nabbwst ako.. Ngayon naiiyak na naman ako!

Ang sakit ng feeling na pinagkaitan ka!

Gusto ko lang naman umalis, lumayo sa resort! pero ano to?!

Wala akong gas!

Lowbat pa ako!

Alang naman iwan ko ung kotse ko dito!

Napayuko na lang ako sa manibela ko, at doon umiyak!

Naalala ko na naman ung sinabi niya. Mahal na mahal niya daw ako? Ano ba yun Joke?

Kanina nung umalis ako, pinilit kong maging kalma para makapag-drive ng maayos.

Huminto na nga ako, pero heto ako ngayon uli, Umiiyak.

Pinaasa.

Yan ang perfect term para sakin ngayon PINAASA.

Nagulat ako ng may kumatok sa salamin ko, Napatingin ako sa kanya.

Halos manlaki ang mata ko ng nakita ko siya.

Pero walang isip-isip binaba ko ng bahagya ang salamin ng kotse ko

"Is there any problem?"

Nagkibit balikat lang ako sa kanya, at binuksan ang pintuan ng katabi ng driver's seat. Sumenyas ako sa kanya na pumasok ka, Umikot naman siya para pumasok. Tinaas ko na agad ang salamin sa side ko.

"Bakit ka nandito sa gitna ng kalsada?" Tanong niya sakin habang tinatanggal ang shades niya.

Nung nagtagpo ang mga mata namin, Ewan ko pero bigla na lang tumulo ang mga luha.

Isa siya sa mga lalaking sumira sa paniniwala ko ng happy ending..

Napatingin ulit ako sa kanya. Wala manlang siyang ginagawa para mapatahan ako. Nakatingin lang siya sakin habang umiiyak ako.

"You look so weak right now julie" Seryosong sabi niya

"Ikaw ang may dahilan. Isa ka sa mga dahilan kung bakit ako mahina" Sabi ko sa pagitan ng aking mga hikbi