Archanger Destanı: İkinci Kısım (Kitap Oluyor)

Bölüm 8: Posor'a Dair

Bölüm 8: Posor’a Dair

Gün ağrırken, ejderhalar ufukta göründü ve sırayla gemiye indiler. Sadece Periabus, gemiye inmek yerine geminin yakınından geçti ve Rainen sırtından atlayıp, ejderhasını kılıcına çekti.

"Batıda demirleyen altı ağır savaş gemisi var. Biraz açılsanız iyi olur." Raffe'nin sözlerini duydu ve dümeninden ayrılmadan sordu Seyl. "ne kadar batıdalar?" Rainen aslında Archanger'a söylüyordu ama Seyl'i de yanıtsız bırakmadı. "iki fersah kadar dışarıdalar ve demir atmış haldeler ama yine de bir muhrip var aralarında: riske değmez." Seyl dümeni usulca kırdı ve gemi yavaşça yön değiştirdi. Ticaret gemisi yön değiştirince, yanındaki gemiler de aynı hizada seyretmek için burunlarını çevirdi. 

Crangor, "Muhripler kolay kolay denize açılmaz. Adadan sonra bir grup daha aynı şekilde demirlemişti. Kralın aklında ne var bilmiyorum ama hiç hoşuma gitmedi," dedi.

Sancester ölü bir hayvan gibi merdivenlere serilmiş, Rainen de merdivenin korkuluğuna uzanmış yatıyordu. Crangor yakınlarda düşman bir gemi görmemeyi umarak etrafı izliyor, Walcomir de güvertede salvolar atıyordu.

Galapagos, "Oyum senden yana olacak, ama en az iki kişiyi daha ikna etmen gerek,” dedi. Archanger ümitsizce denize baktı. "Kadimler tarihte hiç savaş çıkarmadı, değil mi?" Galapagos, sakalını sıvazladı ve derin bir nefes alıp, anlatmaya başladı:

"Kadimler, ilk çağlardan beri insanlığa rehber oldu. Siyah savaşları bitip süvariler ortaya çıkana kadar, her şeyin başında geliyorlardı. Ejderhalara büyü işlemeyince, Kadimler'in devri sona erdi ve insanlar süvarileri benimsedi.

"Başlarda pek bir sorun yoktu. Ama zaman ilerleyip süvarilerin sayısın arttığında, ilk güç savaşları başladı ve süvariler dünyayı tüketti. Biri biterken, bir diğeri başlıyordu ve Kadimler bu olanlardan çok rahatsızdı. 

"Kendilerini savaşa hazırladılar ve dünyaya yayılarak, dört koldan toplandılar. Süvarilerin ulaşamadığı yerlere gidip, olanları ve olacakları anlattılar. Bu sayede insanlar, kendilerini korumak istedi ve en muhtemel galiplerin; yani Kadimler'in buyruğu altında birleştiler.

"Ordular toplanırken, Kadimler daha da ilerledi ve dört bir yanda sesleri duyuldu. Süvarilere karşı kurulan ordular, öncelikle kendi bölgelerini savundu ve ilerleyerek, ortada buluşuncaya dek harp ettiler. Süvariler çoğu bölgede yenilmiş olsa da, kendilerine karşı toplanan ordulardan haberleri oldu ve artık kendileri de toplanmak zorunda kaldı.

"Her süvari, beyliklere dağıldı ve her birinin küçük de olsa bir ordusu oldu. Kendi beyliklerini savunmak isteyen süvariler, karşılarında beliren binlerce kişilik Kadim ordularına karşı, en büyükleri bile yalnızca yüz kişiyle direnemedi ve süvariler teker teker düşürüldü, bazıları kaçtı.

"Kadimler, en başından beri süvarilere olumlu bakıyordu ama bilinçsizlikleri, onları aç gözlü yapıyor ve başlarına bela açıyordu.

"Kadimler, düşmanın üzerine yürüdükçe, düşmanlar geri çekildi ve şu an Posof krallığına ait topraklarda karşılaştılar. Hepsi öleceğini bildiğinden, artık kendi aralarındaki bu anlamsız savaşa bir son vermeleri gerektiğini anladılar ve ilk süvari ittifakını kurdular.

"İnsanlar onları takip etti ve açıklıkta, yanlarında ejderhaları olmadan gördüler. Kadimler bir tuzaktan şüphelendi ve ordularını daha fazla ilerletmedi. Saatler ardı ardına geçti ama süvariler o kadar beklediği halde, kılıç çekmedi.

"İsmini hatırlayamadığım bir Kadim, yanlarına gitti ve kılıçlarını bırakmalarını istedi. Bu durumda onlara bir zarar verilmeyeceğini söyledi ama ittifakın daha iyi bir anlaşması vardı. Peşlerinden gitmezlerse, insanlığa karışmayacaklarını ve uzaklarda; ejderhaların geldiği yerin yakınlarında yaşayacaklarını söylediler.