Wild Conflict

Κεφάλαιο 30ο

Νιώθω ενα δυνατό σπρώξιμο και αμέσως η πόρτα ανοίγει διάπλατα και δύο άντρες ντυμένοι από πάνω μέχρι κάτω με μαύρα μπαίνουν μέσα στο σπίτι. ΠΟΙΟΊ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟΙ; ΚΛΕΦΤΕΣ;;; Ο ένας από τους δύο με ακινητοποιεί εγκλωβίζοντας πίσω από την πλάτη μου τα χέρια μου και κολλώντας το σώμα του πάνω στο δικό μου. Ο άλλος αμέσως έρχεται μπροστά μου και μου πιάνει τα μάγουλα και μου σηκώνει το βλέμμα για να τον κοιτάω

Α1:Βρε βρε δες εδώ ένα κομματο που μας έκρυβε ο γέρος... λέει και κοιταε ι καλυτερ α το πρόσωπο μου. Ποιον εννοει;; τι θέλουν απο μενα;;;

Α2: τι θα την κάνουμε; Όπως συμφωνήσαμε ή πρώτα θα περάσουμε καλα; λέει και με πετάει στο κανα πε με δύναμη. Τι λε νε αυτοι;;; πανε καλα;;;;

Α1: σε μπουρδελο δούλευε Γιατί οχι; λέει και πάει να με πλησιασει. Αμέσως πάω να σηκωθώ από το καναπε αλλά αυτός με ρίχνει πίσω και κάθεται από πάνω μου. Με δυσκολία προσπαθούσα να αναπνεύσω Γιατί με πίεζε έντονα στη κοιλιά.

Ι:Π-Ποιοι ει-είστε; προσπαθώ να πω και βλέπω τον άλλο να γελάει. Ερχετ Αι και ο δεύτερος κοντά μου

Α2:Τα αντικείμενα Δεν μιλάνε...

Α1:Για αυτό σκασε.. συμπληρώνει αυτος που ήταν από πάνω μου και μου χώνει ενα χαστούκι.

Α2:Τι θα γίνει θα τη γδυσεις;... λέει με νεύρα και εγώ τους κοιτάω μια τον ενα μια τον αλλο με τρόμο στα μάτια. Ένιωθα το παγουλο μου να πονάει τόσο πολύ από το χαστούκι. Ειδικ α από το δαχτυλίδι που με χτύπησε. Αυτό θα αφήσει σημάδι. Νιώθω αυτόν που θταν από πάνω μου να πηγαίνει σιγά σιγά να μου βγάλει τη μπλούζα. Αμέσως αρχι ζω να αντιστέκομαι και ο άλλος με πλησίασε και αφού με χαστουκισε και αυτός μου έπιασε τα χέρια και τα έβαλε πάνω από το κεφάλι μου ενώ ο άλλος μου έσκιζε τη μπλούζα. Πήγα να φωνάξω αλλά άκουσα τον έναν από τους δύο να λενε κάτι για αναισθησία και αμέσως νιώθω ένα πανί να καλύπτει το στόμα μου και τη μύτη μου. Κουνουσα το κεφαλ ι μου για να το απομακρινω αλλά αυτός το πίεζε με περισσότερη δύναμη. Αυτό ήταν αυτοί θα με βιάσουν και γω γη δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου νιώθω τον ενα να σηκώνεται βίαια από πάνω μου και τα χέρια μου να απελευθερώνεται και μετα το πυροβολισμό όλα μαύρισαν....

Πονάει το σώμα μου Όχι τόσο όσο τα μάγουλα μου.. Δεν θέλω να ανοίξω τα μάτια μου. Πεθανα;; Όχι δεν μπορεί... Δεν μπορεί ο παράδεισος να έχει το άρωμα του...

Σ:Ιωάννα... Ακούω τη φωνή του... Στο αφτί μου... τη καυτή του ανάσα στο λαιμό μου.. Θέλω να ανοιξω τα μάτια μου αλλά δε μπορώ. Δεν έχω δύναμη. Νιώθω το χέρι του να χαϊδεύει το πονεμένο μου μάγουλο. Κάνω μια έκφραση πόνου και ανοίγω τα μάτια μου. Τον βλέπω να κάθεται από πάνω μου και να με κοιταε ι. Τι εγινε; Γιατί ειμαι εδω;;; κάποιοι... ωχ Όχι. Πετάγομαι πάνω.