Wild Conflict

κεφάλαιο 16ο

Μαν: Ελα χρειάζομαι την βοήθεια σου...

#: τι θες;;...

Μαν: να με βοηθήσεις να ξεφορτωθώ ένα νεκρό σώμα.

#: Μου χρωστάς μετα απο αυτο...

Μαν: μικρέ... ξεχνάς την θέση σου...

#: λέγε που και πότε....

Μαν: τώρα τσακισου και ελα στο μπθυρδελο...

#: έρχομαι....

Μετα Από λίγη ώρα φτάνει στο μπου ρδελο και ανοίγει την πίσω πόρτα η οποία ήταν ξεκλειδωτη....

Μάικ: Μάνο ήρθα....λεει και ψάχνει να τον βρει...τελεικα καταλήγει στο γραφείο του. Ανοίγει την πόρτα και τον βλέπει να κάθετε στην καρέκλα του πάνω από το νεκρό σώμα της ρανιας. Με το που τον βλέπει του κάνει νόημα να ξεκινήσουν....
Μετά απο αρκετή ώρα κατάφεραν και θαψανε το σώμα της κάπου που  κανείς δεν θα την έβρισκε. Άλλωστε μην ξεχνάμε ήταν πολύ καλοί και οι δύο στην δουλειά τους. Τόσους είχαν φάει λάχανο. Αφού τελείωσαν ξανά γύρισαν στον οίκο και άρχισαν να μαζεύουν τα αίματα και ό,τι στοιχείο υπήρχε που θα μπορούσε να τους ενοχοποιησει...

Χριστίνας POV.

Σήμερα η μερα ήταν σχετικά ήρεμη. Είμαι στο προσωρινό μας σπίτι μιας και μένω μαζί με την Ιωάννα. Ει μαστε μαζι αρκετό καιρό και την νοιώθω σαν αδερφή μου. Βέβαια δεν μου χει πει και πολλά για την ζ ωη της. Την ρωταω που και που αλλα βλέπω πως δεν της πολύ αρέσει να μιλάει για αυτό. Κάθομαι στον πάγκο την της κουζίνας και πίνω τον καφέ μου μιας και είναι πρωί. Άλλο πάλι και αυτό. Πολύ περίεργο που θα κλείσει ο οίκος που δουλεύαμε πριν λίγες ώρες. Αυτό δεν θα πρέπει να το αφήσουμε έτσι. Θέλει ψάξιμο όμως τώρα δεν έχω και πολύ χρόνο Γιατί θα βγω με τον Γιώργο και πρέπει να ετοιμαστώ! Ναι καλά ακούσατε θα βγω με τον πιο τέλειο άντρα που έχω γνωρίσει ποτέ στην ζωή μου. Ψηλός μελαχρινός! Αχχ αυτός που πάντα ήθελα! Ναι έχω μεγάλη αδυναμία στους μελαχρινους! Αν και εχω μια επιφύλαξη με όλους όσους γνωρίζω πια. Ποιος ξέρει τι μπορεί να γινει; η δουλειά μας είναι αρκετά επικυνδηνη και πρέπει κάθε ώρα και λεπτό να είσαι σε επιφυλακή! Ξερω ακούγετε πολύ πιεστικό και κουραστικό και όντως είναι... Η Ιωάννα άραγε που είναι; έχει πάει 9:30 και ακόμα να βγει από το δωμάτιο της. Συνήθως δεν αργεί τόσο πολυ να βγει. Θα πάω να ριξω μια ματιά! Πλησιάζω στο δωμάτιο της και χτυπάω την πόρτα της. Αμέσως μου απαντάει.

Ιωα: ΈΛΑ Χριστίνα πέρασε...ανοιγω την πόρτα και μπαίνω μέσα...

Χρ: τι κάνεις καλέ εκει;.. της λέω μια και είχε βγάλει ολα τα ρούχα της έξω εξω απο την ντουλάπα και τα χε πετάξει στο πάτωμα δεξιά και αριστερά. Αυτή την κοπέλα δεν θα την καταλάβω ποτε!