Wild Conflict

Κεφάλαιο 38ο

Είναι στην αγκαλιά μου. Μετα απο τρεις μήνες ειμαι ξανα κοντά του και είναι ξανα κοντά μου. Κοντά σε μενα και το παιδί μας βέβαια φοβάμαι να του το πω Δεν ξέρω γιατί.Του χαϊδεύω απαλα τα μαλλιά. Εχει ξαπλώσει στα πόδια μου και κοιμάται. Είναι πολύ ήρεμος. Έκλεισα και γω τα μάτια μου απολαμβάνοντας τη στιγμή. Νιώθω το χέρι του να βρίσκεται πάνω στην κοιλιά μου και να την χαϊδεύει. Ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα και τίποτα το χέρι του. Το άγγιγμα του απαλό και στοργικό. Λες να καταλαβ ε πως είναι δικό του; απομακρινω το χέρι του και τοποθετώ το κεφάλι του στο μαξιλάρι. Φοράω ένα νυχτικο και το εσώρουχο μου και αφού ξεκλειδώσω την πόρτα πηγαίνω στην κουζίνα. Κάθομαι στο πάγκο και πίνω λίγο νερό. Ήταν αργά το βράδυ οπότε η Χριστίνα θα κοιμόταν αν δεν πήγε στο Γιώργο. Ακούω βήματα και γυρ ναω και κοιτάω τη Χριστίνα να μπαίνει στη κουζίνα

Χ:Τι κάνεις εδώ αγάπη μου με τόσο λεπτά ρουχα;; θα κρυώσεις.. μου λέει και μου δίνει τη χοντρή ζακέτα που φορούσε. Κάθησε απέναντι μου και με κοιτούσε. "Τα ξανά βρήκατε; " ρωτάει όλο χαρά και της γράφω καταφατικά "Του είπες για το παιδι;"... με ρωτάει και χαμηλωνω το κεφάλι "Γιατί βρε Ιωάννα μου;"...σκεφτομουν διαφορά τα οποία ήθελα να της πω πηρ α μια ανάσα και ξεκίνησα να της τα λεω

Ι:φοβαμαι εντάξει; Όταν με έδιωξε όλος ο κόσμος μου καταστράφηκε η καρδιά μου έσπασε Δεν ήξερα πια αν ειμαι ζωντανή, έχω περάσει τόσα και εκε ινος ήταν ο μόνος που ένιωσα τοσ α πολλά για εκείνον ο πρώτος μου από όλες τις οπτικές. Δεν ξέρω φοβάμαι Δεν θέλω να ξανα πληγωθω. Δεν θέλω ούτε το παιδί μας να μεγαλώσει χωρι ς εκείνον ούτε εγώ να είμαι μακριά του Δεν θέλω να τον ξανά χάσω Δεν θέλω να ξανά χωρίσουμε.. της λέω και νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Δεν αντέχω άλλη στεναχώρια Δεν θέλω να είμαι δυστυχισμένη πια. Ξέρω πως η ευτυχία είναι παροδική αλλά θέλω να τη ζήσω...

Σ:Χριστίνα άσε μας λίγο μόνους...ακουω τη φωνή του και παγώνω.

Δεν γυρνάω να τον κοιτάξω. Πώς γίνεται να είμαι τόσο αδύναμη όταν μου μιλάει ή είναι κοντά; Η Χριστίνα φεύγει α ΦΟΥ μας καληνυχτιζει και μένω μόνη μου μαζί του. Κοιτάω το ποτήρι επίμονα αποφεύγοντας να κοιτάξω εκείνον.

Σ:Αν σου έλεγα πως θα έφευγα για πάντα από τη ζωή σου τι θα εκανες;...γυρνάω απότομα προς το μέρος του και τον καρφωνω στα μάτια όπως και εκείνος.

Ι:φοβάμαι Στέφανε...του λέω δειλά και ξανά γυρ ναω και κοιτάω το ποτήρι. Καταλαβαίνω πως με πλησιάζει. Σταματάει ακριβώς δίπλα μου και μου γυρνάει το πρόσωπο για να τον κοιτάω