Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüzgar çıkıyor... Yaşamaya dadanmak gerekir!
Sonsuz meltem kitabımın sayfalarını çeviriyor.
Toz toz kayalardan fışkırıp durur sular;
Uçun, hadi uçun, göz kamaştıran sayfalar;
Yıkın dalgalar; şenlikli sularınızı akıtın.
Yelkenlerin yemliği şu rahat çatıyı yıkın! *
"Beni hatırlıyor musun ? " Yüzündeki o çapkın sırıtış hala hatırladığım gibiydi,ne çok kızı kendisine çekerdi böyle.
Ama aradan uzun zaman geçmişti,koskoca 7 yıl, ve o da bende uzun bir süre görüşmeyince birbirimize farklı bakıyorduk.
İşin aslı sekiz sene öncesine kadar babam ve onun babası şirketi beraber yönetiyorlardı,fakat bir süre sonra halen sebebini öğrenemediğim bir olaydan dolayı babam ve onun babası yollarını ayırdı,babam bir süre durakladı,alkole bile verdi kendisini. Lakin sonra karşısına çıkan eski dostu sayesinde tekrar eski konumuna gelmeyi başardı,bir süre yurt dışında ticaret yaptı ve geldi,bu sefer onların şirketi tehlike altındaydı ve babamın o şirkete karşı bir zaafı vardı. Şirketin kurucularından biri onun babasıydı lakin ekonomik olarak babası çok güçlü olmadığı için bir miktar para verip susturmuş ve şirketi sahiplenen karşı taraf olmuştu,babamın geçmişte de şimdi de yaptığı buydu, şirketi istiyordu. Ne olursa olsun,kızı kurban gidecek olsa da önemli değildi. Önemli olan tek şey şirketti.
"Eski dostlar unutulmaz ,bilirsin" Gülümseyerek içeceğinden yudumladı ve başıyla onayladı.
"Bu evlilik seni şaşırtmadı öyle değil mi ? Şirketin ortaklarının çocukları evlenir ve dayanışma sağlanır,bilirsin. Bizler piyonlarız,onların ayakta kalabilmesi için kendimizi feda etmemiz gerekir,bu her zaman böyledir."
Kabul etmek istemiyordum fakat haklıydı.
"Şaşırmadım,lakin senin kabul edeceğini de düşünmemiştim."
Kaşlarını kaldırdı ve sorgulayıcı bir gözle baktı . "Neden?"
"Çünkü küçükken hep aşık olduğun kız ile evleneceğini söylerdin,bir anlaşma ile değil"
Tekrar eski yüz ifadesi geldi. "O zamanlar küçüktük İzel ,şuan ise gerçek hayatın farkındayız, aşık olarak evlenmek...bu çok mucizevi bir şey. Onca insan içinde biri seni seviyor,o şans herkese düşmez."
"Haklısın,düşmez. Peki seni bu evliliğe ikna eden ne oldu? Yani anlaşma dışında,gerçekten benimle yaşayabileceğini düşünüyor musun?"
