Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Elemeler bitti,elimden geldiğince iyi seçimler yapmaya çalıştım. Ne kadar başarılı oldum bilmiyorum ama bana göre gerçekten hak eden kişiler kazandı ve ben mutluyum.
Hangi elbiseyi mi aldım? Evet kendi seçtiğim kırmızı kadife elbiseyi aldım ve oraya oturduğumda birçok kişi tarafından süzüldüm. Normalde insanlar beni umursamadan geçerdi ancak bu durum artık geçerli değildi artık güçlü bir İzel vardı karşılarında. Kendinden oldukça emin dışa dönük İzel.
Erdemle henüz konuşmadım,konuştuğumuzda ona ne söyleyeceğimi de bilmiyorum.
Ve eve geçtim,saat akşam yedi buçuk olmuştu ve ben çok yorgundum gerçekten. Ama kafamda bir çok söz oluşmuştu ve bunları yazmam gerektiğini düşünerek bilgisayarını açtım ve yazmaya başladım.
Zaman nasıl geçmiş fark etmemişim,son satırımı yazdığımda saat on olmuştu bile. Bende günün verdiği ağırlığa daha fazla dayanamadım ve uykunun beni içine çekmesine izin verdim,o gece göreceğim kişinin Yusuf olacağını çok iyi biliyordum.. * Bugün şirkette sıradan bir gün ama benim için değil. Erdem'i görürüm diye öyle korkuyordum ki kaçacak delil arıyordum resmen. Boran da bendeki garip halleri fark etmiş ama bir şey diyememişti. Şimdiyse bilgisayarda düzenleyeceğimiz gece için birkaç araştırma yapıyorum.
O sırada kapı çalınca gergin bir şekilde cevap verdim. "Gelin" iki saniye sonra Erdem karşımdaydı,bu anın geleceğini çok iyi biliyordum da şuan hazır değildim işte. Ama yapacak bir şey yoktu bununla yüzleşmek zorundaydım maalesef.
Erdem bana gülümseyerek bakarken gerginliğini ona hissettirmemeye çalışıyordum. "Merhaba İzel" dedi geçen seferde oturduğu koltuğa doğru ilerlerken. "Merhaba Erdem" dedim ona karşılık olarak.
"İşler yoğun olmalı.." Evet yavaş yavaş konuyu oraya çekecek.. "Evet haftaya düzenlenecek gece sanat bölümünde biliyorsun.." derin bir nefes aldı.
"Evet biliyorum..ben seninle gitmek istiyordum ama sanırım sen erkek arkadaşın ile katılırsın.." bir süre aramızda gergin bir sessizlik oluştu lakin sonra artık yapacak bir şey olmadığını anladım ve konuşmaya başladım.
"Erdem ben gerçekten çok özür dilerim senden..biliyorum sana anlatmalıydım ama yapamadım her şey çok yeniydi ve söyleyemedim..yanlış yaptım şimdi ne desen haklısın" "Hayır hayır sorun bu değil İzel..başkasından hoşlanıyorsan benim buna karışmak gibi bir hakkım yok olamaz da. Sorun hiçbir zaman bu olmadı. Şuan evet sana kızgınım..çünkü sem izin verdin,şuan bu durumda olmama göz yumdun.." duraksadı,ben...ben ne yapmıştım böyle?
