Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnstagram: Sudedogan09
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin :)
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat sekiz olmuştu.
Yusuf geldi ve içeriye girdik.
"Muhteşem gözüküyorsun" dedi gözlerini benden alamazken. Onu böyle görmek hoşuma gitmişti.
"Teşekkür ederim sen de bu gecede en dikkat çekici kişisin.." dedim hafif utanarak ama o bana sürekli güzel laflar ediyorken ben de etmeliydim ben de onu şımartmalıydım o bunu hak ediyordu.
Yusuf hafifçe sırıttı ve etrafına göz gezdirdikten sonra "Davet edilmemiş olmam sorun olmaz değil mi?" diye sorduğunda Boran'ın olduğu masaya ilerliyorduk.
"Seni ben davet ettim kim ne diyebilir ki? Merak etme bir sorun çıkmayacaktır.." Aslında onun koluna girmek istiyordum ama babam buradaydı bunu yapamazdım ve o da bunu farkındaydı.
Davetlilerin bir çoğu gelmiş ikram edilen şeylerden tadıyor ve yudumluyorlardı.Bu ortam..nasıl anlatsam daha önce bulunduğum bir ortamdı evet ama psikolojik durumum çok daha farklıydı o zamanlar,kendimde değildim. Hipnoz olmuş gibi kendimi suçlayıp duruyordum sadece,Yusuf gelip gözlerimi açmıştı. Kendimi daha iyi biri gibi hissetmemi sağlamıştı ona saygım sonsuzdu bu konuda.
Etraftaki lavanta kokusu hoşuma gitmişti hafif bir kokuydu ve insana hoş geliyordu bu koku,ışıklandırmayı ise ne loş yapmıştık ne de parlak. Sadece bir ışıktı bu,insanların gözünü yormayacak cinsten.
Sonuçta buraya gelen kişiler gün boyu yoruluyorlardı en azından gözlerini dinlendirebilirlerdi.
"Hoş geldiniz" Dedi Boran yanındaki ismini bilmediğim kızıl kızdan ayrılarak. Kız beni ve Yusuf'u süzmeye koyulurken ben Boran'a döndüm.
"Merhaba ben Yusuf" Dedi Yusuf sempatik bir tavırla,kızda ayağa kalkıp selam verdi ama bakışlarında bir gariplik vardı öyle sevecen bir kız diyemiyordum sanki bizi tanımadığı için şüpheci mi desem..öyle gibiydi belki de yapısı buydu fark etmeden yapıyordu bunu bilemiyorum.
