Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Birçok fotoğraf çekildi bizler bu sırada yalnızca sessizce bekledik çıkıp da yalan diyemedim...çalışsam da babam izin vermezdi buna o , o kadar zeki bir adamdı ki ayarlamıştı her şeyi,bugün biz Erdemle gerçekten birlikte olsak da olmasak da bunu yapacaktı zaten.
Ben dişlerimi sıkmış kendimi zor tutuyorken Boran ve Elif şaşırmış görünüyordu,normal Yusuf'un söylediklerinden sonra bunları duymak şaşırtıcı olmalıydı.
Yusuf'un verdiği tepkiyi kestiremiyordum o çok...soğuktu şuanda.
Her an her şeyi yapabilir gibi görünüyordu ve bu beni biraz korkutuyordu kendimi çok kötü hissediyordum ona Erdem ile olan olayı daha erken anlatmalıydım.
Ama her ne kadar sinirlense de biliyordu bu işte bir şeyler olduğunu ve bu yüzden bekleyecekti işte.
Ben mecburen Erdem'in yanındaki sandalyeye geçmiştim ve etrafa yalandan mutluluk pozları veriyorduk,ne mutluluk ama..
Erdem elini omzuma koydu ve "Baban ne halt ediyor?" diye fısıldadı. Eh tabii onunda haberi yoktu babamın yaptığı saçmalıktan mecbur uyum sağlıyordu benim gibi.
"Bilmiyorum..bilmiyorum..sadece o...o şuan bizi buna mecbur bıraktı Erdem..herkesin önünde bir şey yapamayacağımızı bildiği için..bizi zorunda bıraktı!" Bağırmadan sitem etmekte zordu.
Bakışlarımı Yusuf'a çevirdiğimde bir bardak daha içtiğini gördüm ve sonra diğer bardaktan da aldı ne yapıyordu bu?! Bu kadar içmemesi gerekiyordu.
İstemesem de bakışlarımı ondan çevirdim ve Erdem'e baktım.
Bir ihtimal babamın böyle yapacağını biliyor olabilir miydi? Ve belki de şuan rol yapıyordu ama bilemezdim bunu suçsuz birini suçluyor da olabilirdim.
Kısa bir an babamla göz göze geldik bakışlarındaki acımasızlık içimi acıttı,babam gerçekten bu kadar kötü müydü? Bu kadar duygusuz muydu artık?
Neden? Neden ya? Allah kahretsin neden bana karşı böyle soğuktu daima? Neden beni hep bir iş için kullanabileceği bir araç olarak görüyordu bu adam?
Gözlerimin dolduğunu hissettim ama kedime hakim olmayı başardım ve derin bir nefes alıp eski halime döndüm.
Babam kürsüden indi ve geceyi sunan kişi konuşmasına devam etti,ışıklar tam şimdi kapatılmış etraf yalnızca yüzlerimizi görebileceğimiz duruma gelmişti.
Erdem'e döndüğümde beni izlediğini fark ettim ve bakışlarımı hemen kaçırdım,ah Erdem ah..
Babam karşımızdaki sandalyeye oturdu. Yanımızda üç kişi daha vardı bizleri tebrik ettiler ve babamla konuşmalarına devam ettiler.
