Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Erdem gitmişti ve biz şuan Yusuf ile arabada alışveriş merkezine doğru gidiyorduk,açıkçası Yusuf'un Erdem varken dediği şeyler beni düşündürüyordu.
Ne? Sevgilim mi? Bir tanem mi? Tamam bu sözcükler onun ağzından çıkabilecek şeyleri ama Erdem varken bilerek söylemesi..beni kıskanmıştı.
İstemsizce gülümsedim ama bu ona anlatmadıklarımdan dolayı affedildiğim anlamına gelmiyordu. Arabaya bindiğimizden beri hiçbir şey sormamıştı bana.
Ben başlamalıydım anlatmaya o da bunu bekliyordu.
"Ben..sana bahsetmediğim bir konu var Yusuf" Yusuf iç çekti.
"Onu anladım , konuyu açıklar mısın lütfen İzel?" Sinirliyken bile kibardı alışkanlık işte kibar biri olmaya alışan bünyesi sinirliyken bile kendisinden taviz vermiyordu.
Ona hayranlık duydum.
"Anlatacağım..sana önceden anlatmalıydım lütfen affet,sadece önemli bir konu değildi ve.."
"Önemli olmasaydı senin evine gelip yanına oturma cesaretini göstermezdi İzel..Neden sana yaklaştı o herif?" Herif mi? Tamam kesinlikle sinirliydi..
"Bak şöyle ki o benim küçükken çok yakın olduğum biriydi sana bahsettim bundan yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.."
"Biliyorum"
"Son yedi yıldır görüşmediğimiz için aramız açıktı bu doğru ama sonuçta küçükken sevdiğim bir insandı ve babam..beni şirkette işe aldığı sırada onla görüşmemi istedi" Yusuf'un bakışları derinleşti,sağa çekti ve arabayı durdurdu..
"Nasıl yani?"
"Yani bizi evlendirmek istedi.." Yusuf aniden konuştu. "Evlenmek mi?"
"Dur hemen parlama ben babama istemediğimi anlatsam da dinlemezdi bu yüzden bende Erdemle konuştum babama kalsa hemen evlendirecekti bende Erdem bana tekrardan alışana dek sadece görüşelim dedim..ama sakın yanlış anlama ona asla umut vermedim ve onunda bana karşı bir yanlışı olmadı biz yalnızca arkadaş olarak görüştük"
"İze gerçekten saf mısın? Evet sen onu arkadaş olarak görüyorsun bunu biliyorum ama sence o Erdem denen herif seni öyle mi görüyor?" Yusuf'un kaşları çatıldı,sinirden kızarmıştı.
Onu bu denli sinirlendirdiğimi ve üzdüğümü bilmek kalbimi acıttı. Bir kere de iyi gitseydi ya işlerim,Erdem ne diye geldiyse..
"Bak ben az önce onun bakışlarını gördüm tamam mı? Sana karşı hiç arkadaş gibi değildi aksine sana karşı bir şeyler hissettiğinden eminim bunu kim görse anlar,orta okula giden saf bir çocuk bile. Ben araya girip birlikte olduğumuzu söylemesem adam sana yakınlaşmaya devam edecekti" Birlikte olduğumuzu..suratımın kızardığına emindim,içimde neler dönüyordu neler!
