Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**
"İşin aslı..zamana ihtiyacın olduğunu biliyordum" Erdem'in de benim gibi düşünmesi iyi olmuştu,bu zamanı epeyce uzatmayı düşünüyordum.
"Sen de zaman gerektiğini düşünmüyor musun ? Yanlış anlama ama şirket için de olsa hayatını geçireceğin insanı tanımak önemlidir,eğer ki evleneceksek..önce birbirimizi tanıyalım,işi ağırdan alalım aceleye gerek var mı?" Başıyla onayladı ve konuşmaya başladı "Haklısın bence de normal bir flört gibi başlasın her şey,aceleye gerek yok. Seni tanımak..yani şimdi ki halini tanımak eğlenceli olacak" Kahvesinden yudumlarken yüzünü seyrettim.
Daha olgun bir surata sahipti, genç bir erkek değil adam olmuştu artık.
Onu eski haliyle hatırladığımdan şimdi bu olgun yüz yabancı geliyordu zihnime.
"O zaman kendinden bahsetsene biraz..normal bir flört gibi yavaşça"
"Hm..Bildiğin üzere ben Erdem Aktaş ,yirmi altı yaşındayım. Şirketin şuan ki varisiyim,başkan olarak görev yapıyorum. Üniversite mi Ankara'da.." devam etmesine izin vermeden konuşmaya başladım.
"Erdem bunlar benim bildiğim şeyler farkındasın değil mi ?Bak sende onun gibi yapıyorsun.." Bir anda sustum,ne diye şu lanet ağzımı açtıysam!
"Kim gibi yapıyorum?" bana yaklaştı ve gözlerime baktı,açığımı yakaladı gel de kaç şimdi!
"Şey..arkadaşım gibi" Yüzünde bir sırıtış gördüm.
"Erkek mi o arkadaş?"
"Hayır! Erkek arkadaşım olsa burada seninle işim ne Allah aşkına?!"
"Tamam ne diye hemen celalleniyorsun? Hem ben normal arkadaş olarak dedim,sevgili demedim ki"
Dudağımı ısırdım,gittikçe batıyordum. Geri çekildim,bana yakınlığı nefes almamı zorlaştırmıştı,lakin dün..Yusuf bana yaklaştığında şimdi ki kadar zorlanmamıştım.
"Tamam kusura bakma biraz gerginim,bu aralar" Ona daha fazlasını anlatmak istemedim,nedense güvenemedim.
"O zaman buradan çıkıp birkaç şey yapmaya ne dersin? Birbirimizi tanımak için daha iyi olabilir.."
*
Eve geçtiğimde saat akşam yediyi geçmişti,son yedi yıldır ilk defa bu kadar uzun süre bir insanla bir arada bulunmak zordu,lakin bu sefer kaçamamıştım.
Erdem iyi gibiydi yani eğer gerçekten anlattığı gibi birisine dönüşmüşse iyiydi, ama ben bugünkü görüşme boyunca sıkılmıştım,yaptığı şeyler,zevkleri,hepsi farklıydı. Benim için yani,ben sessizliği seven,huzuru arayan sakinliğin tarafındaydım, oysa beni insan kaynayan yerlere getiriyordu,yanında olduğum süre boyunca bedenimin kıpkırmızı olduğuna emindim. Nedeni utanmak falan değildi, fazla insanın bulunduğu ortam bedenimi kasıyordu,zor geliyordu.
