25.BÖLÜM

11.8K 303 6
                                    

İyi okumalar dilerim..

*

Erdem bana yaşadıklarımızı anlatırken gözlerimi yumup söylediklerine odaklandım,kafamda o anları canlandırmaya çalışıyordum. Oyun oynuyorduk,üçümüz.

O sıralarda biz çok küçüktük ,hepimiz daha yeni yeni düşünebiliyorduk,küçücük çocuklardık Allah aşkına!

Sonra...biz yarım akıllılar kandırılmıştık,güya korumalarımız olan kişiler tarafından.

Sonraysa Erdem bir şekilde kendini kurtarmayı başarmıştı ve sırasıyla Yağız ve beni kurtaracaktı,Erdem'in söylediğine göre ben bayılmıştım ve o bu nedenle ilk beni kurtarmak durumunda kalmıştı. Sonra ise Yağız'ı kurtarmaya fırsat bulamamıştı çünkü bizi kaçıran kişiler gelmişti.

Yağız çok çığlık atmış çok ağlamış ama Erdem istese de yetişememiş. Bu yüzden hemen koşa koşa birilerini bulma umuduyla gitmişiz oradan ve polislere haber vermişiz.

Ne yazık ki Yağız o günden sonra bulunamamış ve hala bulunamıyor,Erdem'in babası hala oğlunu arıyor olsa da Erdem uzun bir süredir kardeşinden umudunu kestiğini söyledi.

Yağız..

Yağız kimsin sen? Ben neden hatırlamıyorum seni?

"Ama Erdem...ben Yağız'ı neden hatırlamıyorum,sadece bir anı var aklımda..onu da az önce sana anlattım" Erdem'in bakışları hüzünlü bir hal almıştı.

"Çünkü çok küçüktük İzel..ve sen bizden de küçüktün çok korkmuştun ayrıca kızsın..yanlış anlama burada eşitlikten falan söz etmiyorum sadece daha narinsin ve o zamanda küçücük bir kız çocuğuydun evet bende korkmuştum ama senin yanındayken senden kötü görünürsem seni daha kötü hissettiririm diye kaçırıldığımızda bile ağlayamadım ve seni teselli ettim..o günden sonra sende bende bir süre kendimize gelemedik,konuşamadık yemek yiyemedik..ama senin yasın çok daha uzun sürdü" Duraksadım,benim yasım mı?

Meraklı gözlerle baktım ona. "Benim yasım mı?" Erdem'in suratına bir gülücük yayıldı.

"Hatırlamıyorsun tabii..sen küçükken Yağız'ı seviyordun..tabii sekiz yaşında bir kızın sevgisi ne kadarsa artık..onu öyle severdin ki bazen sizi kıskanırdım ben" Yağız'ı mı seviyordum küçükken?

Nasıl yani...ama benim ilk aşkım Erdem'di,değil miydi?

"Yağız'ı mı seviyordum? Ama ben hiç hatırlamıyorum bunları..küçükte olsam hatırlamam gerekmez mi bir şeyleri? En azından Yağız diye birisini tanıyor olduğumu hatırlamalıydım."

"Dedim ya senin yasın uzun sürdü İzel..sonra bir gün kendinden geçtin ve bir süre hastanede yattın,uyandığında ise Yağız'ı hatırlamadın sana Yağız'ı sorup dursam da sen o kim deyip duruyordun..sanırım minik bedenin bu acıyı kaldıramadı ve sende onu unutmayı seçtin..böyle işte" Duyduklarımla şok oldum gerçekten Yağız diye biri benim hayatımdaydı,küçükken.

Ve ben onu seviyordum sekiz yaşında masum bir kız olarak.

"İnanamıyorum...ben ne desem...gerçekten Yağız.." gözümden istemsizce bir yaş düştü, o isim kulaklarımda yankılandıkça oldu bu,tüylerim diken diken oldu,kalbim ağrıdı.

"Ama sen kayıp olduğunu söyledin değil mi? Yani kayıp..onu bulabiliriz Erdem! Teknoloji çok gelişti,Yağız'ı bulabiliriz Erdem.." Ama Erdem'in bakışları oldukça hüzünlüydü.

SİYAH GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin